Zaterdag 16 januari superpit

Na het ontbijt rijden we naar Kalgoolie. Ik raak steeds in de war met die plaatsnamen. Coolgardie, Kalgoolie heel verwarrend!! Maar in Kalgoolie is de superpit. Een enorme immens groot gat in de grond waar een grote goudmijn is. Je kijkt vanaf een platform naar beneden en dan zie je allemaal hele kleine vrachtwagen rijden. Die zijn in werkelijkheid natuurlijk heel groot maar vallen optisch weg in dat grote gat. Bijzonder om te zien. We maken een paar foto's op een grote afgekeurde kraanbak. Die is daar tentoongesteld om te laten zien hoe groot alles is. En dat ding is huge.😅

We wandelen in Kalgoolie en lunchen in een park. We bezoeken een gratis museum over de goudmijnen van vroeger. Daarna rijden we weer naar Coolgardie en ook daar bezoeken we een paar museums. Veel oude spullen van vroeger en ook veel verhalen. Zo is er een amateur goudzoeker die allom bekend was in het dorp rond 1850. Hij leefde in een wat geïmproviseerde hut en was erg gesteld op zijn vrijheid en onafhankelijkheid. Op oudere leeftijd breekt hij zijn been maar weigert hulp. Hij blaast zichzelf op met dynamiet. Nogal bruut verhaal die wel even blijft hangen in je hoofd. Ze hebben zijn huisje nagemaakt zodat je kan zien hoe hij altijd heeft geleefd. 

Ook is er een verhaal van een miner rond 1900 die 10 dagen vast komt te zitten diep onder de grond wanneer een storm de hele mijn onder water zet. Hij heeft een droge krappe plek in de mijn kunnen vinden. Het heeft 10 dagen geduurd voordat ze uiteindelijk met duikers en pompen de man hebben kunnen bevrijden. En de duikpakken waren toen wel even anders dan nu. 

Na al die museums terug naar Emerald city. We eten met de prepper mannen en spelen daarna scrabble met zijn 4e. Voelt beetje vreemd om zo in de middle of nowhere naast een Emerald mine met 2 hermits te scrabbelen.  Maar soms voelt alles wat ik beleef onwerkelijk!! 😏

Alex verteld nog een eng verhaal over een grote bruine giftige slang die zijn huisje binnen glibberde net op het moment dat hij wilde gaan slapen. Buiten in de bush gaan slangen vaak snel hun eigen weg als je hun pad kruist. Slangenbeten komen eigenlijk alleen voor als de slang zich bedreigd voelt en niet weg kan. Zoals nu.......!! De slang probeerd angstig een weg uit het huisje te vinden en raakt nogal opgewonden van dit alles. 

Alex weet hoe giftig de slang is en dat een ziekenhuis mijlenver weg is. Alex belt John in het huisje naast hem. John komt toegesneld en geeft hem een hark door een raampje. Met al zijn dapperheid probeert Alex de slang met de hark naar de uitgang te manoeuvreren. Terwijl hij dat doet raakt de slang zo geïrriteerd dat hij Alex wil aanvallen. Dan rest er nog maar 1 ding en dat is de slang doden. Zo snel mogelijk geeft Alex de slang een klap op zijn kop en daarna zoveel dat zijn hoofd er bijna af is. Alex verteld het verhaal nog steeds trillerig. Hij is vegetarisch en een groot dierenliefhebber. Hij doet nog geen vlieg kwaad. En om nu zo'n pracht beest te moeten doden vind hij bijna onvergevelijk. Hij neemt met intens verdrietige ogen gauw een slok van zijn bier. 

Hij laat een foto zien van de slang en de plek waar ze hem uiteindelijk hebben neergelegd. Daar is alleen nog de huid te zien. Poeh, wat een verhaal. Arme Alex!! Om ons allemaal weer in een andere sfeer te brengen laat John foto's zien van prachtige hagedissen die rond de mine rondscharrelen. 1 foto wil ik jullie zeker niet ontnemen. Een grote hagedis die breeduit ligt te zonnen op de solar panels. Ik heb inderdaad zelf ook veel hagedissen gezien rondom onze tent en geprobeerd er foto's van te maken. Soms zijn ze razendsnel weer weg en soms poseren ze dapper voor de foto. Grappige beestjes. Zie foto's!! Ik vind het geweldig en fascinerend om al die beesten van dichtbij te zien en te observeren. Wat een rijkdom heeft australie. Behalve dan die giftige slang. Hij mag er ook wonen natuurlijk maar met mijn slippers loop ik in het donker wel met een ander gevoel naar de landcruiser. Natuur kan ook bruut zijn. 🐍🤠🏜🙋‍♀️