Wakker worden in een huis van klei. Sep 2022

Altijd als ik net wakker Ben heb ik het gevoel alsof ik een zware kater heb. Het duurt altijd even voordat het zware hoofd gevoel wat wegzakt. Meestal na flink wat water met magnesium Erin. Maar vandaag vind ik het niet erg. 

Ik lig in een schoon, fris ruikend bed. Mijn prachtige dochter ligt naast me nog diep in slaap en buiten hoor ik niks. Behalve wat gekwetter van de vele soorten vogels en van de kippen. Dat belooft vast een vers eitje bij het ontbijt. Die eerste tijd als je net ontwaakt uit je slaap vind ik altijd speciaal. Soms herinner ik me een rare gekke droom. Maar vaak mijmer ik nog even en tel al mijn zegeningen. Totdat mijn blaas duidelijk aangeeft......opstaan!! Genoeg gemijmerd!! 

Op de gang komen gelijk de 2 hondjes me begroeten en beginnen enthousiast aan mijn voeten te likken. Tja, misschien bestaat er bij honden ook wel zoiets als fetish. 🤔 Ik vind het lief dat ze me begroeten maar dat gelik voelt wat raar. Gauw vlucht ik de wc in. Bij terugkomst is Jona ook wakker. Ze heeft heerlijk geslapen en dat had ze ook nodig. Het word vandaag weer een vol programma. As usual!! 

Janine is er vandaag niet. Ze werkt als oproepkracht met mensen met een beperking. Dit keer heeft een vrouw met vele angst stoornissen haar gevraagd om haar te vergezellen bij een weekendje weg. Janine verteld dat ze zich erop verheugd omdat deze vrouw erg lief is en zo'n weekendje weg zo belangrijk voor haar is. Zelf durft ze door haar vele beperkingen niet alleen op pad te gaan. Janine krijgt er goed voor betaald en ze geniet zelf ook. Ik kan me geen mooier werk voorstellen, geeft ze aan. Janine is iets ouder dan mij en heeft altijd gewerkt in de zorg. Vooral met psychiatrische patienten. Zwaar werk maar ook dankbaar. Op dit moment in haar leven hoeft ze niet meer te werken. Ze reageert alleen op oproepen die haar leuk lijken en voldoening geven. Ik hoop Janine nog een keer te ontmoeten want ik vind haar een inspirerende vrouw. Later blijkt dat ze Mike een berichtje heeft gestuurd dat ik altijd welcome Ben en dat ik daar ook mag uitrusten en/of uitzieken. Zo lief!! 🥰

Dave, ook wel DT genoemd is ook wakker. Jona en DT hebben een intressante klik met elkaar. En tijdens het ontbijt kom ik erachter dat ze nog tot laat in de avond met elkaar creatieve ideeen hebben uitgewisseld. DT heeft aan Jona zijn zelfgemaakte Japanse zwaarden laten zien. En Jona kan niet wachten om nog meer van zijn kunstwerken te bewonderen. Maar eerst krijgt Jona schietles. 😳

DT beschikt over een aantal wapens en heeft achterin de tuin de mogelijkheid om daarmee te oefenen. Ook ik heb dat al eens mogen ervaren. Geduldig legt DT alle veiligheids voorschriften uit. Superbelangrijk en Jona luisterd ingespannen. Eerst met een geweer op een bord met bullseye schieten en daarna met een revolver op metalen konijnen. Jona vind het geweldig en is er best goed in. Weer een bucketlist ding kunnen afstrepen. 😆

Mike wil ook nog even de schietheld uithangen. En ik blijf met mijn handen over mijn Oren op veilige afstand. De harde schiet geluiden zijn niet fijn voor mijn hoofd. Dieren voelen je aan en de 2 hondjes blijven dichtbij me. 

Op naar de volgende bijzondere plek op het immense land goed. DT zijn eigen muziekstudio, ook gemaakt van hooi en klei. Gisteravond heeft DT al de CD laten horen van zijn band. Best wel ruige rock muziek. DT speelt gitaar, zingt en schrijft muziek. Eigelijk net als Mike. Vol trots laat hij Jona alle apperatuur zien en alle muziek instrumenten die daar netjes staan opgesteld. Jona kijkt haar ogen uit en kruipt gelijk achter het drumstel om wat te spelen. DT en Mike staan verbaasd te kijken. Ooit drumles gehad heeeel lang geleden. DT belooft Jona te bellen mocht hij nog een drummer nodig hebben haha!! 

Na de lunch naar DT zijn werkplaats en atelier. Hij laat ons zien in een boek wat hij met metaal allemaal heeft gemaakt. Het meeste heeft hij verkocht. Het is allemaal zo prachtig gemaakt en gedetailleerd. Van grote krabben tot hele walvissen. Jona geeft aan dat dit ook geweldig zou zijn om neer te zetten bij een festival. DT zijn werkplaats staat vol met grote apperaten en een enorme oven. Wat een bijzondere ambacht!! En jammergenoeg door nog maar heel weinig mensen beoefend. Jona wil wel bij hem in de leer. 💪

Zijn nieuwste project is een draak.🐲 Liggend op de grond, gedrappeerd om een boom. De draak is op dat moment bij een kunst expositie waar lokale kunstenaars hun kunst laten zien en daar een prijs mee kunnen winnen. We besluiten daar morgen heen te gaan voordat we weer on the road gaan. 

Als ik in de middag even kort heb gerust wil Jona wel met mij de honden uitlaten. Ze vraagt aan DT of er een riem is. DT schiet in de lach. Wij laten de honden niet "uit". Zij doen en laten wat ze willen. Ze zijn volledig vrij. In de opening bij de deur gaan ze zelfstandig in en uit. Er zijn geen hekken of beperkingen. Er is 1 bushweg waar zelden auto's op rijden. Enige gevaar voor de honden hier zijn slangen. Jona knippert even met haar ogen. Dat noem ik nog eens een hondenleven!! 🐶

We besluiten evengoed te gaan wandelen en de honden lopen enthousiast los met ons mee. Het is moeder en zoon. De nog wat jongere hond blijft redelijk in onze buurt. Maar de moeder is wel wat gewend en draaft door de bush en we zijn haar vaak volledig kwijt. Onze westerse hoofden maken ons toch ongerust. Waar is ze, komt ze wel terug, wat als er een slang is. 🐍 Maar altijd als we ons het meest zorgen maken duikt ze blij lachend weer op. Met een tak of een bot. Ze Kent de omgeving op haar pootje. 🌳

Mike heeft een heerlijk diner gemaakt met veel vlees. En we kijken weer terug op een bijzondere dag met elkaar. Jona en ik proberen nog of we de vlucht naar Japan vanaf Broome kunnen veranderen vanaf Perth. Zonder geluk!! Levert best frustraties op. Mike wil namelijk niet naar Broome rijden. Te ver, hij wil niet zo lang weg bij zijn band en hij heeft niet zoveel medicijnen voor zijn jeukende aandoening. Ondertussen probeer ik mogelijkheden te bedenken hoe we dit probleem kunnen oplossen. Het levert ook spanning op tussen Mike en mij. Maar daarover een andere keer.🤔

De volgende dag pakken we alles weer in de camper. Op weg naar de kunst expositie om de draak te zien. Alle kunstwerken zijn buiten in het bos, tussen de bomen neergezet. Alle kunstwerken staan beschreven op een blad met de namen en leeftijd van de kunstenaars. Er doen ook kinderen mee. Je mag aankruizen welke je de beste vindt. 

We genieten van al die bijzondere kunstwerken en van zoveel creativiteit. De draak is magisch!! Ongelovelijk gedetailleerd en net echt. Natuurlijk kruizen we DT aan als winnaar haha!! Uit eindelijk krijgen we te horen dat DT 2e is geworden. Het ijzeren meisje heeft gewonnen. Zie foto's. 

We bedanken DT voor alles. Wat een bijzondere man. En we gaan weer.....on the road again!! 🛣😃😘