Sharkbay with Jeff

27 november 2022 - Denham, Western Australia, Australië

De weg van Geraldton naar sharkbay is prachtig. Zoveel natuur om naar te kijken in de landcruiser. Je komt ogen tekort. We wijzen elkaar op van alles wat we zien. Van kangeroes tot grote roofvogels in de lucht. Zelfs een moeder emu met een stuk of 4 jonkies. Zo schattig!! En dan lijkt het net alsof je in beekse Bergen rijdt. Wonderlijk!! Ik heb het geprobeerd te filmen maar de ramen van de landcruiser zijn nogal vies.😆

We rijden naar nog een strand met stromatolites. Earliest lifeforms on earth. Maar de houten brug in de zee om ze te zien is verwoest door cyclone seroja in 2021. Dus op naar shell Beach wat vlakbij is. Het zee water van shellbeach is 2x zo zout als normaal. Daardoor ontstaan er ook sneller schelpen. Kleine witte schelpjes genaamd fragum cockle. Het zand is niet meer te zien. Alleen maar schelpjes zover je kan kijken. Het weer wordt warmer nu we richting het noorden rijden dus we nemen een snelle frisse zoute duik in de zee. Het is bijzonder dat er bijna geen mensen op dit strand zijn. Dat levert mooie foto's op. 

Maar nu naar Jeff die in het toeristische dorpje Denham woont. Het hele gebied waar we nu zijn is een soort grote landstrook in de zee. Je rijdt Erin maar je moet, wil je weer verder reizen, ook weer uit. Weinig wegen om het natuurgebied zo min mogelijk te verstoren. Misschien kunnen jullie het zelf op google map opzoeken. 

Jeff woont in vrijstaand ruim huis midden in het dorp. Hij verwelkomd ons met veel knuffels. Op dit moment is hij herstellende van een rugoperatie. Dus even geen Ranger spelen. Hij is iets jonger dan Mike. Geen vrouw of kinderen. Hij laat ons de logeerkamers zien en alles ziet er netjes en schoon uit. Totdat Jona een muis ziet rennen door de gang. Tja, hoe schoon het ook is, dieren zijn er overal. 🐀 Maar we zijn ondertussen wel wat gewend en halen onze schouders op. Jona doet wel snel haar kamerdeur dicht. Misschien helpt het. 

De mannen gaan bijpraten met een biertje en Joon en ik gaan op zoek naar WiFi. Het is een schattig dorpje aan de zee. Veel toeristische winkeltjes en een groot info centrum met museum. Gesloten!! Morgen dan maar. Bij een restaurant neemt jona een mango biertje en ik koffie. Even een rust moment om stil te staan en te genieten van het uitzicht en......van de WiFi. Maar te zwak om jona haar films op insta te plaatsen. 🤔

De mannen hebben divers vlees op de BBQ en Jeff blijkt van koken te houden. Er is van alles en het smaakt voortreffelijk. Ik lig alweer vroeg op bed. Ik sla me overal kranig doorheen. Afleiding helpt. We besluiten hier voor de rust 2 nachtjes te blijven. Jeff vindt het gezellig dat we er zijn en vindt eigelijk 2 nachten veel tekort. But......we have a plane to catch!! ✈️

De volgende ochtend gaan we na een heerlijk ontbijt op weg naar een natuurgebied met zijtakken van de zee. Hm, beetje lastig uit te leggen. Op aanraden van Jeff. Het is er prachtig en je kunt er mooi snorkelen. Het water is fris en het snorkelen kost me teveel energie. Dan maar met een deken om aan de rand van het water zitten. Ook daar is genoeg te zien en te beleven. Van kleine visjes tot krabben die zich ingraven.  Ik kan hier uren naar kijken en het werkt rustgevend. 

Eind middag rijden we naar monkey Mia. Het gebied met veel dolfijnen. Je kunt er heel vroeg in de ochtend wilde dolfijnen eten geven. De entree prijs is best hoog dus besluiten we bij een ander strand te parkeren en Langs het strand naar de restaurants te lopen. Schoenen laten we bij de landcruiser. Lekker op blote voeten langs de zee wandelen. We hopen natuurlijk dolfijnen te zien maar zien dit keer alleen een pelican. Bij de restaurants besluiten we wat eten en drinken te bestellen......maar er staat een groot bord. Without shoes no ordering. WAT!! Rest ons niks anders dan weer terug te lopen. Dat valt me zwaar. Ik heb nog maar weinig energie. 

Weer terug bij Jeff bied hij aan om door te warmen in zijn buiten bubbelbad. En uit eindelijk zitten we er met zijn 4e in. Maar al snel merk ik dat mijn hartslag omhoog gaat en dat ik niet lekker word. Raar duizelig, hoofdpijn en misselijk. Teveel temperatuur verschillen wat mijn lichaam niet aan kan. En te zware dag. Naar bed en stil liggen. Dat is het enige wat ik kan doen. 🤒

Ik mis lekker eten en het muziek festival in het dorp. Maar ik hoorde dat Jona en de mannen er erg van hebben genoten. Ook nog een gezellige after party met iemand die didgeridoo speelt in Jeff zijn huis. 

Goodmorning!! Iedereen een kater behalve ik. Nou ja, echt fit Ben ook ik nog niet. Mijn hoofd voelt nog erg zwaar watterig aan. Maar even in het dorp wandelen met Jona wil ik wel. En we bekijken ook het museum in het Informatie centre. Allemaal fotos van dieren die hier voor komen en ook opgezette dieren. Wat history verhalen. Intressant!! Ik vind het heerlijk om in museums rond te slenteren. 

We bezoeken nog een gift shop die wat verderop in de straat ligt. Met verse honing te koop en veel zelfgemaakte spullen. Maar van de eigenaar intbreekt elk spoor. We zijn er best lang maar no....nobody!! Wij zijn eerlijke mensen maar het is zo wel verleidelijk om wat mee te nemen zonder te betalen.Het winkeltje zit vast aan een huis. En het heeft zo'n lieve sfeer. Ik denk dat niemand het in zijn hoofd haalt om daar wat te stelen. Maar het blijft vreemd!! 🤔

Terug bij Jeff pakken we alles weer in. Het is weer tijd om on the road te gaan. Dag lieve Jeff!! Bedankt voor je gastvrijheid en alle lekkers en de heerlijke koffies. Als we door het dorp rijden worden we nogmaals getrakteerd op moeder emu met haar jongen. Nu wandelen ze doodleuk midden in het dorp. Wat een wonderlijk land!! 

Fotos kunnen weer door elkaar geplaatst zijn. Sorry hiervoor!! 😘🦘

Foto’s

2 Reacties

  1. Lianne:
    27 november 2022
    Wat een ervaringen, wat een land, wow!
  2. Esther Wolters:
    27 november 2022
    Bijzonder !