Carla en de zielige dieren. 🥺

26 november 2022 - Geraldton, Australië

Jona en ik zitten wat krapjes in de landcruiser. Ik zit in het midden en Jona bij de deur. In het begin heeft ze wel even dat spannende gevoel gehad van.......wat als de deur open zwaait. Toen we een keer ruilde van plek begreep ik wat ze bedoelde. Mike zijn landcruiser is very old. De deur gaat alleen nog aan de binnenkant open. De klink aan de buitenkant is gammel en mogen we niet gebruiken. De deur van Mike kan ook alleen maar van binnenuit geopend. De vraag natuurlijk, hoe kom je dan binnen. 🤣 

Het raam is ook stuk maar kun je wel op en neer bewegen met de hand. Mike kan dit supersnel. Hoep, raam naar beneden, deur van binnen openen, raam weer omhoogschuiven en gaan zitten. Gezien de vele muggen en ander ongedierte die in zijn slaapkamer kunnen vliegen doet hij dit razendsnel. Maar ik en ook jona worstelen daar nog wel eens mee. Als we zelf de landcruiser in willen kan dat alleen via Mike zijn Kant. Dan pas kun je onze Kant open maken. Vraag is, waarom laat hij het niet maken. Maar als je er zelf geen last van heb dan is de noodzaak er ook niet. En schijnt best duur grapje te zijn. En Mike heeft geen vast inkomen. 

Maar goed, voor even opgepropt zitten is te doen. En we hebben het er voor over. We lunchen bij een mooi strandje. Jona gaat gelijk weer schatzoeken. Nieuwe Hobby!! Maar de meeste schatten geeft ze na een foto weer terug aan de natuur. 

Daarna op weg naar Carla en haar man in Geraldton. Mike kent haar van heel lang geleden. Zij runde toen met haar man een hotel in Meekatharra. Mike werkte op dat moment in een mine site. Hij logeerde diverse maanden in het hotel. In de avonden speelde hij zijn gitaar en zong voor de gasten. Carla en Mike hebben altijd contact gehouden. 

Op dit moment wonen Carla en haar Man in een groot huis met een ongelovelijk hoop spullen en dieren. 2 hoarders die elkaar hebben gevonden in hun hobby's. Hij verzamelt zoveel mogelijk spullen. Dure antieke spullen van oude telefoons tot servies tot boeken tot tot......! Teveel om op te noemen. In 2 grote schuren heeft hij hele dure antieke auto's waar hij wat aan knutseld. Maar ook iets van 20 dure motoren zoals oude Harley Davison's. Allemaal onder kleden. Ongebruikt voor jaren. Investering voor later. En als hoarder wil je dingen hebben en niet meer loslaten. Ik vind dat moeilijk om te begrijpen. Ik heb zelf geen spullen. Ik vind ervaringen belangrijker. 

Hij probeert aardig te zijn maar is ook heel achterdochtig. Jona vraagt of ze wat mag filmen. Maar hij heeft daar veel moeite mee. Dan komen mensen namelijk te weten via social media dat hij al die spullen heeft. En niemand is te vertrouwen. Dan komen ze zijn kostbare spullen misschien wel stelen. Hij heeft geen vrienden en spreekt zelden mensen. Je weet immers maar nooit. Ook onze aanwezigheid maakt hem zenuwachtig!! 

Carla verzamelt dieren en eigelijk vind ik dat erger. Ze heeft rondom het huis overal kooien staan met diverse vogels. Ze fokt met papegaaien maar heeft uit eindelijk moeite om afstand te nemen van de jonkies. Dus blijven er papegaaien komen in kooien. Zowel binnen als buiten. Ze heeft 2 varkens. Ze heeft schapen die gelukkig op een heel Groot weiland staan. Ze heeft 2 volwassen alpacas en 1 jong.  Jona mag ze voeren. Van dichtbij zie je dat de vachten vies zijn. Carla verteld dat buren vaak de dieren bescherming naar hun huis stuurt. Ik snap heel goed waarom, Carla niet. Ze heeft een blinde vlek. Een enorme blinde vlek. 

Ze hebben 4 honden die tijdens ons verblijf vast zitten aan kettingen. Ze zijn waakhonden voor de spullen en erg agressief. Zodra we ons verplaatsen over het terrein blaffen ze de hele buurt bij elkaar. Het huis, de schuren en de tuin........alles ziet er verwaarloosd en vies uit. Jona haar dierenhart staat stil en ze wil eigelijk in huilen uitbarsten om zoveel leed.  Ik Ben hier al eerder geweest en was wat meer voorbereid. Maar ook ik heb veel moeite om me ervoor af te sluiten. 🙁

We kunnen in het nederlands wel ons hart bij elkaar luchten. Jona wil hier eigelijk niet slapen maar we hebben geen keus. Carla is heel lief en bied ons een logeerkamer aan. Het 2 persoonsbed ziet er redelijk fris uit en als je de spullen eromheen weg denk valt het best mee. Buiten zijn de douche en wc. Dus ik besluit weinig te drinken. Wil niet midden in de nacht in het donker met waakhonden naar buiten. Mike slaapt in de landcruiser!! 

Carla is blij dat we er zijn en natuurlijk word er flink gedronken. En ondertussen maakt Carla een broodje warm vlees voor ons klaar op een groezelig bordje. Afslaan is onbeleeft en al hadden we ontzettende honger, dat was ons ondertussen wel vergaan. Het lukt ons om het weg te krijgen. Gelukkig gaat iedereen vroeg naar bed. Carla werkt een paar dagen in de lokale lunch room en moet daarom weer vroeg op. 

In bed proberen Jona en ik alles te verwerken. Maar dat lukt natuurlijk niet. Het is zo'n Groot contrast met het huis van DT en Janine en de blije vrije hondjes. We slapen wat onrustig en worden vroeg wakker. Carla maakt koffie voor ons en neemt dan afscheid. Ze heeft erg genoten van ons bezoek en hoopt dat we gauw weer langskomen. Eh......voorlopig niet Carla. 

Als Carla weg is scharrelen we zelf wat ontbijt bij elkaar. Carla haar man heeft wat Stenen op de kop getikt. Of Mike nog even wil helpen met uitladen. Onschuldig vraagt Mike waar de Stenen voor zijn. Maar dat weet hij nog niet. Hij kon deze deal gewoon niet afslaan. Naarstig word gezocht naar een open plek in de volgestouwde tuin voor de stenen. 

Jona en ik nemen ondertussen afscheid van de oudste en liefste papagaai die binnen staat. Hij heeft prachtige gele veren en kan ook praten. Hij vindt het fijn als je zijn tong aait. Maar daarna gauw weg daar. Genoeg is genoeg!! 

We rijden nu naar sharkbay waar another friend van Mike woont. Hij is Ranger en een echte natuur en dieren liefhebber. Daar kan ons gekwetste dieren hart weer healen. Sharkbay heeft prachtige stranden en een uitgestrekt natuurgebied. Ook monkey Mia is een groot toeristische attractie. Het voeren van wilde dolfijnen. Ook dat ligt onder vuur omdat dit ook voor de dolfijnen niet natuurlijk is. Zucht!! 

Daarover de volgende keer meer!! 🐬

Knuf van mij 😘😘

7 Reacties

  1. Anneke Westerbeek:
    26 november 2022
    Heftig hoor , groetjes Anneke
  2. Lianne:
    26 november 2022
    Heerlijk om je verhalen te lezen en verheug me weer op de volgende...beaucoup de plaisir!
  3. Jona:
    26 november 2022
    Ík vont het verschrikkelijk.
  4. Lianne:
    27 november 2022
    Ja kan me voorstellen Jona....hopelijk kom je dat niet meer tegen, gelukkig zie je daar ook veel dieren in de vrije natuur of die wel veel ruimte hebben! Geniet van Japan!😘
  5. Esther Wolters:
    27 november 2022
    O wat vreselijk. Moet er gewoon een beetje om huilen (sorry ben ziek )
  6. Wendy Muntjewerf:
    28 november 2022
    Ja, jona en ik waren er ook zo verdrietig van.
    En Mike en ik zijn er op de terugweg ook voorbij gereden. Mike heeft er nooit zo bij stil gestaan maar beseft nu ook hoe fout het is. Dat is in ieder geval 1 iemand die meeleeft. Maar mocht ik er ooit nog komen, Dan kan ik niet nog een keer mijn Mond houden.

    Beterschap!! Knuf van mij.😘
  7. Esther Wolters:
    28 november 2022
    Gelukkig heb je 1 Australiër aan het denken gezet !