Lang, heel lang on the road oktober 2022

Jona is dol op ghost towns en Mike weet er wel 1. En ook nog vlakbij een prachtige gorge. Het is even rijden maar Dan heb je ook wat. Het verlaten dorp heet Wittenoom. Als ik het goed begrijp met mijn wazige hoofd was het ooit een dorp dichtbij een goed lopende asbest mijn. Van 1943 tot 1966 woonde er 20.000 mensen. Ontwetend dat hun gezondheid ernstig werd aangetast. In 1966 werd de mijn gesloten en het dorp ontruimd. Ruim 2000 mannen, vrouwen en kinderen stierven en nog steeds sterven er mensen door allerlei ziektes vooral long kanker die daar hebben gewoond. Een ware tragedy!! 🥺

Is het voor ons wel veilig om daarheen te gaan?? Het leven zit vol risico's. En Mike waarschuwt ons om niet teveel met onze voeten de aarde om te woelen als we lopen. Zachtjes lopen. En geen dingen oppakken van de grond en zeker niet als het blauw is. Als je via Google Wittenoom intoets kom je alle feiten te weten. 

Maar voorlopig zijn we er nog niet. We rijden de hele dag en stoppen af en toe bij een roadhouse voor wc, drinken etc. Mike heeft steeds van tevoren eten gemaakt in Chinese plastic bakjes. Beef stir fry is his favourite he Jona!! 😆 Maar het leven is duur en zeker de diesel voor de landcruiser. En landy heeft veel dorst. 💵

Hoe meer we naar boven rijden, hoe warmer het word. En dan komen ook de enorm vervelende zwarte vliegen. Ze vallen vooral je gezicht aan. Je ogen, neus en mond dichthouden. Je blijft continu met je handen voor je gezicht zwaaien. De Australian wave genaamd. Het is een onmogelijke opgave en dodelijk vermoeiend!! Zodra je er 1 weg hebt geslagen komen er 5 voor terug. Jona raakt er hopeless van. Je kan er niet van wegvluchten. En tijdens het eten van onze lunch zwaaien we om beurten met een vliegen mepper in het rond om een vliegvrije hap te kunnen nemen. 🪰

Gauw weer in de landcruiser. Ik Ben moe en kruip af en toe achterin de landcruiser om wat te slapen. De wegen zijn gelukkig anders dan in Holland. Bijna geen zijwegen en weinig verkeer. We vinden een gratis camping aan de zijkant van de weg. Camping is een groot woord. Er is alleen een toilet. Met toiletpapier, jippie!! 

We voelen ons moe en vies. Om een australische dag door te komen heb je zonnebrand nodig. Straling is hoog en je verbrand heel snel. Maar na een laag zonnebrand komt ook nog een laag insecten creme. Want zodra je even niet oplet, word je opgegeten door muggen en ik weet niet wat meer. Het land waar we nu doorheen rijden is droog en rood stoffig. Het stof plakt snel aan onze lijven. Zelfs Jona haar haar kleurt rood door het fijne stof. Dan kost het soms allemaal wat meer moeite om te bedenken waarom dit ook alweer leuk was en een goed idee. 

We eten wat en zetten de tent op. Het wordt de 1e keer tent ervaring. Zodra we de tent hebben opgezet ziet Jona een grote oranje wesp achtig beest die een grote spin meesleept op de tent. Of sleept de spin de wesp. 😳 Met grote ogen kijkt Jona naar het tafreel op haar kleine tentje. Het word al donker en het idee om in een tentje te slapen met al deze beesten is doodeng. Eerst maar een kopje thee. 

Als het dan tijd is om te gaan slapen loopt er nog een grote spin op haar tent. Nog meer angst slaat toe en die angst begrijp ik heel goed. We zijn hier wel in australie met ook dodelijk gemene spinnen. Er ontstaat een vervelende toestand. Jona is echt bang en wil eigelijk niet in de tent slapen. En jona weet dat ik niet ok ben, dus dat wil ze mij niet ook niet aandoen. Onze hoop is gericht op Mike. Maar Mike denkt er niet over om in een tent te slapen. (Later verteld hij dat hij alert moet blijven tijdens het lange rijden en dus goed moet slapen, ook weer begrijpelijk) We zijn allemaal moe, vies en geirriteerd. Ik ben een moeder en als moeder wil je het beste voor je kinderen. Dus het was voor mij behoorlijk slikken om hele bange Jona in dat kleine tentje te laten. 🥺 Jona slikt dapper haar angst weg en kruipt dapper in de tent zodra ze begrijpt dat ze eigelijk geen keus heeft. Maar slapen doet ze niet.

De enige die goed heeft geslapen is Mike. Ik ben al heel vroeg wakker en dan moet ik meestal gelijk plassen. Op de terugweg Ben ik klaarwakker en heb ik geen zin meer om naast Mike te gaan liggen. Met een deken om ga ik in een campingstoeltje zitten. Even resetten van alle emoties. Ik zie de zon opkomen en in de stilte van de ochtend scharrelen er een soort kleine kippetjes rond me. Ze kunnen niet vliegen en hebben een goede schutkleur. De zon kleurt de wereld in prachtige kleuren en de kippetjes geven me weer een blij gevoel. 

Langzaam word de camping wakker.🏕 En zo ook Mike en Jona. Jona heeft niet geslapen. Ze praat er met Mike over en dat is goed. We besluiten in toerbeurten in de tent te slapen. Zand (met spinnen) erover!! 🕷🕸

We rijden naar Wittenoom en de rit erheen is prachtig. Wat een diversities aan bomen en natuur. We rijden door ghost town. Heel raar om al die verlaten huizen te zien. Sommige lijken nog bewoond. Er waren mensen die niet weg wilde hebben we gehoord. We stappen even uit om rond te kijken bij een soort verlaten auto garage. We zien inderdaad hier en daar blauw spul op de grond liggen. Jona wil zoveel mogelijk huizen zien en is nieuwsgierig. Maar Mike wil voor donker bij de gorge zijn. 

En de plek die hij in gedachten heeft is helaas bezet. Op een Steen hebben mensen vacant geschreven. Grappige manier. De volgende plek is misschien nog wel mooier. Midden in de natuur bij een prachtige gorge met een blauw meertje erom heen. Fotos zeggen genoeg denk ik. Hier wil Jona wel in haar tent slapen. We besluiten ook hier 2 dagen te blijven. En ook al is er geen douche. De magische plek maakt alles goed. 🏞

Snel bikini aan en een duik nemen. Natuurlijk ben ik ook net als jona bang wat er in het water kan wonen. Maar de warmte en onze vieze lijven wint het van de angst. Toch laten we Mike eerst gaan. Als hij opgegeten wordt weten we genoeg.😆 Maar het water is heerlijk en het is magisch om daar totaal bij onszelf te zijn. We maken eten en jona en Mike zorgen voor een groot vuur. 

We slapen allemaal als een blok. Het is er zo stil. Alleen de diverse vogels die je wakker maken. Na het ontbijt gaan jona en Mike op stenen jacht. Mike vind grote rocks die mee gaan in de landcruiser. Hij heeft al plannen om er wat moois mee te maken. Jona vind mooie kristallen. Ik beloof ze mee naar nederland te nemen. We nemen ook een kijkje bij de andere gorge. De mensen daar zijn vertrokken. Ook daar is het adembenemend. Ook daar neem we een verfrissende duik. Dit maakt het vele reizen weer goed. 

Jona maakt in de avond haar eigen oven boven een vuurtje voor pannekoeken. Het lukt een beetje. Ik denk dat ik haar maar ga opgeven voor Robinson. Ze is er klaar voor!! 🛖 Na nog een nacht in paradise nemen we ook van deze plek afscheid. Op naar nieuwe breathtaking places!! 🏞😘