Maandag 6 juli

8 augustus 2020 - Nullagine, Australië

Wakker worden in het zand. Er zit overal stof en zand. Na het ontbijt besluiten we de achterkant van de landcruiser dicht te tapen. De landcruiser is oud en de rubbers werken niet zo goed meer. Het Rode stof zit dus overal. Ik voel me af en toe net Floortje Dessink in afgelegen gebieden in de wereld. En ik vind het geweldig!! Ik voel me zo happy!! Aan mijn uiterlijk doe ik ook zeer weinig. En ik moet zeggen......dat scheelt een hoop tijd. Mike is mijn spiegel en hij vind me altijd mooi en prachtig!! ☺

Met toch wel wat problemen komen we uiteindelijk uit het zachte zand gereden. Oei, dat gaan we maar niet meer doen. Want veel auto's komen hier ook niet voorbij voor hulp. Back on the road naar weer een mooie gorge. Ben effe de naam vergeten. Maar ergens onderweg komen we een vreemde, wat verborgen afslag tegen. Midden op die afslag ligt een oude autoband met tape Bij elkaar gehouden. En met soort verf erop geschreven "eel". Tja, Mike houd wel van wat avontuur dus hij draait de landcruiser de track in. 

De weg is hobbelig, stoffig en smal. En uiteindelijk zien we nog een auto met caravan staan. We parkeren even verderop en lopen naar die mensen toe. Ze zijn ook net aangekomen en volgens hun informatie moet hier een prachtige pool zijn. Gezamenlijk lopen we een klein paadje af wat midden in prachtig natuur ligt. Er lopen ook wat koeien rond en ik zie ook een kalfje. Waar we ook kijken, geen pool. Wel een miezerig blubberplasje. En ik grap dat ik terugga voor mijn badpak. Het wat oudere stel besluit terug te gaan maar wij lopen door.

En dan ineens........komen we in een magisch sprookjesachtige wereld terecht. Prachtige grote oude bomen met verstrengelde wortels die allemaal rijken naar een grote pool met helder water en een stromende kleine waterval. We geloven onze ogen niet. We zijn er stil van. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien en ik verwacht ieder moment een elfje of kabouter te zien. Zie videos. Als we het water voelen blijkt het warm te zijn. Het is water uit een warme bron. We bedenken ons geen moment en trekken onze kleren uit. Wow wat voelt dat geweldig!! Ik voel me gelijk schoon en mijn vieze haren spoel ik ook goed uit. In het kristalheldere water zien we allemaal soorten vissen. Ook veel catvissen!! 

In het water is het heerlijk maar eruit klimmen is koud en glibberig. En geen handdoeken. Nou ja,  gauw naar de landcruiser dan maar. Onderweg ziet Mike veel prachtige stenen en hij blijft steeds staan om ze op te pakken. Terug bij de landcruiser vertellen we aan de andere mensen dat we de pool hebben ontdekt en dat het magisch is. Ze nodigen ons uit om bij hun kampvuur te zitten na het eten. Het word een gezellige avond waarin Mike op de gitaar van de man de ballad of the duyfken speelt. En ook een gevoelig lied over anzacday. Ze zijn onder de indruk!! Niet ver hier vandaan is een camping voor veteranen. Een hele fijne plek om te overnachten,  geven ze aan en niet duur. Als Mike daar dit lied zou spelen, dan zouden ze dat daar zeer waarderen. Het echtpaar woont in Perth en eigenlijk vlakbij coolbellup. Ze nodigen ons uit om een keer te komen eten. Altijd gezellig!! 

Ik probeer het snelle Australische taalgebruik te volgen en bij het woord vetenarian denk ik aan een dierenziekenhuis. Bijzondere plek voor een camping, dacht ik nog. En gaat Mike zingen voor zieke dieren........🤔 Wat een verwarring soms. Maar ook wel weer hilarisch!! We besluiten voor het slapen gaan nog een korte nachtwandeling te maken. En bij de pool besluiten we hier een paar dagen te blijven en wat uit te rusten. Alles is stoffig en vies en we kunnen onze kleren en beddengoed wel in deze pool opfrissen. 

Dinsdag 7 juli

Ik word vroeg wakker en moet gelijk plassen. Daardoor word Mike ook wakker. Maakt hem allemaal niks uit. Ik heb zelden iemand ontmoet die zo opgewekt, relaxed en blij is als hij.  Hij knuffelt me en maakt koffie en ontbijt voor ons. Ik voel me wel eens bezwaard en wat lui omdat hij zoveel doet. Maar hij doet het graag en hij heeft veel energie.  

We nemen wat vieze kleren mee naar de pool en ook ons beddengoed. Het is wel een beetje gekke bedoening maar het fijne rode stof zit overal en soms word je wakker met een wat zere keel ervan. Dus iets meer stofvrij zou fijn zijn. Ik duik het water in en Mike geeft me de was aan. Ik spoel alles uit en gooi het naar Mike, die het in de bomen hangt om te drogen. En daarna duikt hij er zelf in. De buren komen ook even zwemmen en ook zij vinden het adembenemend!! 

In de middag gaat Mike op stenenjacht en ik zit heerlijk bij de landcruiser met een tijdschrift en een vliegenmepper!! Want hoe idyllisch ook, het barst er van de vliegen. Maar ja, er is Altijd wel iets In het leven waar je je aan kan storen. Als je het mooie ook maar blijft zien. Als lunch eten we wraps met tonijn en salade.  Ik heb de helft al op totdat ik zie dat de tonijn in mijn wrap een wat rare kleur heeft. Ojee.....Mike kijkt gauw op het blikje. Oeps.....die was flink over datum. 😱 Mike zijn ogen stralen wat paniek uit maar hij blijft rustig. We zijn mijlenver bij een ziekenhuis of dokter vandaan. Maar hij is bereid me erheen te rijden mocht ik ziek worden. We besluiten de buren ook in te lichten en dan is het afwachten wat er gebeurt. Mike heeft andere tonijn gegeten, want hij houd van Chili. 

Het idee om ziek te worden met spugen etc etc in de warmte met al die vliegen zag ik niet echt zitten. De hele tijd houd Mike me nauwlettend in de gaten. Maar er is niet veel wat we kunnen doen. Dan verschijnt er nog iemand in onze magische wereld. Het is Rob. Een leraar die met Aboriginal kinderen werkt. Hij kent de thermalpool goed en komt hier vaak. Hij gaat een kijkje nemen bij de pool.

Ik besluit een pan te lenen van de buren en pannenkoeken te gaan bakken. Ook voor lunch alvast voor morgen. Geeft ook wat afleiding!! 😅 We willen net wat pannenkoeken gaan eten als Rob terugkomt. Hij heeft een vriestas bij zich en Mike vraagt er nieuwsgierig naar. Rob heeft wat catvissen gevangen en vraagt of wij ook wat willen. Ze leven nog en spartelen in de tas. Mike lust wel een vers visje dus dat is snel geregeld. Eh......hoe gaan we die vis schoonmaken???

Ik ben dan wel Wilma bushvrouw maar poeh, dit is wat anders dan sjouwen met takken. Mike pakt stoer een vis en geeft hem een paar klappen met een stok. Dan gaat het snijden beginnen en hij vraagt mij te assisteren. Oh help!! Pak zijn kop stevig beetje en dan snij ik zijn kop eraf. De vis kijkt me met grote catvisogen aan. Arm beest!! En waar kan ik hem nou goed vasthouden. Alles glibbert en voelt slijmerig.  Ik doe mijn best om hem zo stevig mogelijk vast te houden maar voel langzaam mijn vinger naar zijn oog glijden. Oh getverderrie, maar Mike is klaar en met een ruk haalt hij de ingewanden eruit. Hup in folie, peper en zout en in het kampvuur. En ik moet zeggen......smaakt best, verse vis. En door al dat gedoe hebben we helemaal niet meer aan de bedorven tonijn gedacht. Ik voel me prima dus het zal wel ok zijn. 🐡🐠🐟 We slapen allebei prima in een fris bed zonder stof in de magische wereld en ik droom van elfjes en tinkerbellen haha.....🧚‍♀️🧝‍♀️

Woensdag 8 juli 

In de ochtend gaan we nog een laatste keer zwemmen en dan nemen we afscheid van deze hele bijzondere plek. Ik hoop er ooit nog een keer naar toe te kunnen gaan. 🤩 We rijden richting carowijn gorge. Onze eigenlijke bestemming van een paar dagen geleden. Ook een prachtige plek met een grote rode berg aan de ene kant en water aan de andere kant maar met veel meer mensen en caravans. En natuurlijk valt alles in het niet bij onze vorige plek. 😜 we maken evengoed een wandeling en zien een grote stier die voor niks en niemand bang is en enorm veel witte papegaaien in de bomen. 

En ofcourse maakt Mike een praatje met iedereen. Een man verteld over verzamelen van stenen en toen dacht ik......Oh jee daar gaan we. Common intrest!! Dat gaat even duren.......🙄 de man verteld enthousiast over de meteoriet die hij heeft gevonden en laat trots de foto's zien. Er schijnen in Australië nogal wat meteorieten te zijn.  Er zijn speciale apperaturen die een meteoriet kunnen traceren wanneer zoiets uit de lucht valt. Mijn intresse is nu ook gewekt. Mike zijn landcruiser blijkt een meteoriet chaser te zijn geweest. En op een dag vonden ze een enorm grote meteoriet, zo groot als een wasmachine en loodzwaar. Meteorieten zijn zeer gewild en ze wilde hem dus ook niet achterlaten. Ze hebben de achterbank uit de landcruiser gesloopt en het ijzer gebruikt als lift. De banden laten leeglopen en daaronder uitgegraven zodat ze de meteoriet er makkelijker in konden krijgen. Wat een verhaal!! Daarom is Mike zijn landcruiser wat beschadigd haha!! Maar gelijk meer ruimte voor een double bed.😉 Misschien heeft de meteoriet wel speciale krachten afgegeven waardoor Mike nu zoveel energie heeft......🤣🤣

Mike heeft ook een meteoriet in zijn collectie. Eigenlijk niet toegestaan want je moet een meteoriet afstaan voor onderzoek en daarna gaat het vaak naar een museum. Maar op de black market word er door verzamelaars grof geld voor betaald. Dus Mike houd het nog maar even in zijn bezit.  🤩 Aan het water eten we de pannenkoeken van gister op. En dan rijden we naar de vetenarian camping. En nee, geen dieren haha maar wel ontzettend aardige mensen. Het is in de middle of nowhere. En het word gerund door oud gediende. Ze hebben geld gekregen van de regering en onderhouden de camping met vrijwilligers. Er hangt een hele gemoedelijke sfeer!! Er is een soort gezamenlijke kantine waar je gebruik mag maken van de keuken. Er zijn warme douches (I like) en er is een wasmachine. Maar toen ik die zag moest ik erg lachen!! Real vintage! Dus die ga ik zeker gebruiken. Al was het alleen maar om ooit met zo'n historische machine mijn was te hebben gedaan. 💧zie foto.

Voor etenstijd neemt iedereen zijn eigen drankje mee en neemt iedereen plaats rondom het kampvuur. Er word een speciaal Australisch gerecht rond gedeeld genaamd damper.  Een simpel gerecht met meel, water en melkpoeder als ik het goed heb. Bij dit gerecht kun je steeds verschillende ingrediënten toevoegen zoals kaas of zoals nu fruit. Net als een muffin en zo smaakt het ook alleen minder zoet. En in een afgesloten speciale pan leg je in het kampvuur. Als het donker word is de hemel waanzinnig mooi met ontzettend veel sterren. Ik heb nog nooit zo iets gezien. Het is net alsof hier de hemel groter is en de sterren dichterbij. Kan natuurlijk niet en het klinkt vast onzinnig wat ik zeg. Maar een gevoel omschrijven is lastig. En een foto ervan maken is ook niet echt mogelijk!! ⭐🌠

We maken ons eten in de gezamenlijke kantine en dan zit de dag er alweer op.  We hebben gehoord dat er vlakbij kano's zijn die je gratis mag gebruiken. Leuke bezigheid voor morgen. Welterusten wereld en sterren!! ⭐😴

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

1 Reactie

  1. Esther Wolters:
    8 augustus 2020
    Mooi ! Prachtige bomen