Zondag 5 juli

7 augustus 2020 - Nullagine, Western Australia, Australië

Blijft lastig om mijn hele vakantie in de blog te schrijven. Overdag heb ik geen tijd om te schrijven en in de avond zonder WiFi krijg ik soms mijn blog niet geopend. En in het weekend,  nou ja druk druk!! Waarschijnlijk heb ik zaterdag wat tijd voor mezelf. Mike heeft een crematie. De broer van een goeie vriend is overleden in een surfongeluk. Nog jong, rond de 30. Wokka gaat ook heen dus hij is niet alleen. 

Zondag van de vakantie. 

Ik heb lang geslapen en dat heeft me goed gedaan. Omdat We nog steeds op rood stoffige wegen rijden voel ik me wel vies. Bij de nabijgelegen pompstation kun je gratis douchen. Ok.......ik hou mijn slippers wel aan. Maar het zijn meer mannen die douchen waarschijnlijk want de vrouwen douche is keurig en niemand te bekennen. Dus ik neem het er maar even van en blijf lang onder de warme stralen staan. Soms is een douche niet alleen om schoon te worden maar ook om your mind weer even te relaxen. Ik kan er weer tegenaan. Kom maar op met die avonturen. 💪

We ontbijten bij het info center bij de lieve dames. Mike verteld over de dronken man en de auto alarm. Ze bellen direct de ranger en gaan naar de man toe. Mike geeft de vrouw backup. Ze kloppen op zijn bus en als hij opendoet ruiken ze de geur van kots . De vrouw vraagt hem vriendelijk te betalen en daarna te gaan. En niet meer hier terug te komen. De man zegt niet veel maar tijdens ons ontbijt zien we hem weglopen van zijn bus. Bang voor de ranger denk ik.......😄

Rondom newman zijn veel miningsites vooral voor ijzer. Bijna de grootste ijzerproductie van Australië. Er zijn speciale treinrailzen aangelegd voor het afvoeren van al dat ijzer naar de havens. Als er een ijzertrein aankomt bij een overgang dan ben je het zaadje. Die trein kan ontzettend lang zijn en dan sta je soms 10 minuten te wachten. De aarde rondom ons is nog steeds erg droog, hard en rood. Zie video Bijzonder dat er evengoed nog wat groeit. Soms heb ik het gevoel dat ik in Afrika ben en dat er zo een olifant kan opduiken. Ook heb ik al veel bijzondere bloemen gezien. 

De zon in Australië is vrij sterk en er komt dan ook veel huidkanker voor. Ook Mike heeft verschillende plekken in zijn gezicht weg laten halen en ook zijn moeder is al vaak onder het mes geweest. Ze staan onder strenge controle!! Maar nu weer wat vrolijker nieuws, we zijn aangekomen in het stadje Nullagine. Voelt een beetje alsof ik terug ga in de tijd. Er staan niet zoveel huizen en het middelpunt is een benzinepomp met 1 pomp en een miniwinkel en ofcourse een café. Australiers houden wel van een borrel!! 😋

Gelukkig rijden we langzaam want ineens staat er een kleine chiwawa op de weg. Het beestje kijkt ons heel brutaal aan en is niet van plan aan de kant te gaan. Mike heeft geen zin om uit te stappen want hij is al genoeg in zijn enkels gebeten. Het beestje is net een cowboy met een gemene grijns op zijn gezicht in dit oude stadje. Dit is my town dus scheer je weg. Ik vind het wel hilarisch!! Heel voorzichtig manoeuvreren we de landcruiser om hem heen. Kan ook een haar zijn natuurlijk....🐶 Mike gooit de landcruiser nog maar eens vol met diesel en bij een gezellig parkje eten we een lunch. Vlakbij Nullagine moet een tigereye mine zijn en Mike wil die graag bekijken. 

Na lang zoeken vinden we de mine maar het ligt achter een andere mine die volop in werking is met allemaal grote machines en monstertrucks. We besluiten dat dat te gevaarlijk is en keren om. We vinden al snel een campingspot in een drooggevallen kreek. Lekker zanderig!! Maar ik vind alles prima.  Ik ga weer op zoek naar stenen en hout. Bovenop de kreek zie ik dat er een bosbrand is geweest. De aarde is zwart met as en de bomen zijn zwart. Dat doet wat spookachtig aan. 👻

Ik sleep als Wilma van de flinstones allemaal takken de kreek in. Mike moet altijd lachen als hij me zo ziet studderen. Maar het frisse douchegevoel is wel snel weg zo. Mike zingt nu steeds een liedje wat hij heeft bedacht....."my bushwoman ". Bij het kampvuur eten we lam en salade. Via Spotify download luisteren we wat naar muziek. Mike hoopt dat we morgenochtend wel makkelijk weer weg kunnen uit de kreek, want het zand is zachter dan hij had verwacht. Maar ik stel hem gerust........dan duwt Wilma de landcruiser zo weer de weg op. No problemo!! 🤪🤣🤣💪🙋‍♀️

Foto’s