Maandag 28 september. Ezels.

Ik word wakker van een hard geluid. Heel hard!! Als ik wat meer wakker ben realiseer ik me dat de ezels aan het balken zijn. Raar woord eigenlijk balken. Is het wel balken......!! Nu ik het zo opschrijf lijkt het ineens een idioot woord. Een paard hinnikt en een ezel balkt......!! En hoe langer je naar een woord kijkt, hoe gekker hij word. Ik heb dat wel met meer woorden in het Nederlands. Maar ik dwaal af. Het lawaai was in ieder geval luid. Vast voedertijd. 😄

Mike klimt uit de landcruiser voor een douche en ik zie Nicola bij een boom staan. Ze plukt er fruit vanaf maar wat....!! Ik loop naar haar toe en vraag wat het is. These are mulberry's. Hmm, nou weet ik nog niet veel. Ik proef ze en het is heel lekker. Soort combi tussen framboos en een braam . In Nederlands vertaald is het een moerbei. Samen plukken we er een hele berg en er belanden er ook een hoop in mijn mond. Ze stopt ze in een plastic bakje voor me om mee te nemen. Heel lief!! Later kom ik erachter dat moerbeien ook goed zijn als je niet zo goed naar de toilet kunt.......oeps, ik kon daarna heel goed zeg maar!! 😳 

Dale heeft binnen een heerlijk ontbijt gemaakt met alles erop en eraan. Eieren, worst, toast met vegimite (lijkt op marmite en is beetje zout) en tomaat. Met een grote kop koffie. Nou, dan kom je de dag verder wel door. Al spelen me darmen nu nog meer op........oh hemel, hopelijk hebben ze luchtverfrisser, en waar is die gekke kat gebleven. Die kan ik nu niet gebruiken bij het toilet. 🤪

Mike helpt buiten nog even om de ezels een soort jas aan te doen. Tegen de regen denk ik. Hij zet zijn 2e Kop koffie ergens op de grond neer en terwijl hij druk bezig is met alle sluitingen,  werpt de ezel een warm kadootje naast zijn koffie. Nicola en ik komen niet meer bij van het lachen. Mike staat wat beduusd te kijken. Maar genoeg over poep weer, het is tijd om afscheid te nemen van alles en iedereen. Het was een kort maar heel fijn bezoek. Nicola en Dale komen ook naar het bluesfestival in november. Dus dan gaan we elkaar weer zien!! 😄

We rijden naar Dunsborough. Onderweg zie ik veel prachtige witte lelies tussen de bomen in het bos. Als ik een vaas had, en een tafel oh en een huis dan had ik een bosje geplukt. Nu alleen maar een foto gemaakt. In Dunsborough bezoeken we Ed met zijn Balinese vrouw Matta . Zij geeft massages en Mike boekt gul een volledige massage voor me voor de volgende dag. Echt heel erg lief!! Wat een verrassing!! 

Ed ziet er niet echt gezond uit zeg maar. Tja, niet iedereen heeft een even gezonde lijfstijl. Goede reden voor mij om gezond eten te kopen. Vis met volop groenten. Dan rijden we naar Ducksworth. Een vakantie huis van de ouders van vrienden van Mike. We rijden een lange oprit op naar boven en daar op een heuvel omringd door natuur staat het huis. We hebben toestemming om hier te zijn van de ouders. Mike zegt dat ik me ogen dicht moet doen. En voorzichtig brengt hij me naar de voorkant van het huis. En als ik mijn ogen weer open doe zie ik het meest prachtige uitzicht ooit. Wow, ik ben er stil van!! Ik zie bos, strand en de zee.  Omdat je zo hoog zit kijk je over alles heen. Werkelijk fantastisch!! We blijven samen even gebiologeerd op een bankje zitten genieten. 🌄

Mike laat me het huis zien maar er is al heel lang niemand geweest en het ruikt er behoorlijk muf. We besluiten daarom in de landcruiser te slapen. Maar toilet e.d is wel handig. 😉 Voor het eten maken we een wandeling rondom het grote landgoed. En net buiten het landgoed stuit ik op een calcite chrystal gesteente. Mike is gelijk super enthousiast en begint gelijk te graven. Tja, hij is niet voor niks de man van de kristallen. Maar de chrystal is echt heel groot, dus we lopen terug naar het huis voor meer spullen om het uit te graven. Met een schep op mijn schouder voel ik me net 1 van de 7 dwergen, op zoek naar chrystals haha....!! 🧙‍♂️😄

Het is een hele klus en met zwaar geschut krijgen we het meest van de chrystal in ons bezit. Zie foto's. Het is niet zoveel waard maar wel mooi.  Na al dat harde werken maken we de vis klaar in folie met veel groente. Dineren met een prachtig uitzicht op de ondergaande zon. En Mike parkeert de landcruiser zo dat als we wakker worden,  we gelijk weer het uitzicht zien. Moe maar gelukkig vallen we in slaap!! 🌜