Maandag 25 januari adrenaline rush.

We rijden langs pink lake wat niet meer pink is. Een bepaalde alg gaf het meer een roze kleur. Heel bijzonder en het trok veel toeristen. Maar op de een of andere manier heeft de alg voor een andere kleur gekozen. Komt in de beste families voor. Dus ik heb het hem vergeven en voeg gewoon een foto toe van the old pink days om jullie toch een idee te geven hoe het er uit zag. Het nabijgelegen pink lake cafe heeft er een bord boven geknutseld met "former " erop. 😆

Ik heb ondertussen een platte zere kont van al dat autorijden. Maar dat moet je er wel voor over hebben in australie. Als je wat wil zien zit je soms dagen in de auto. 😅 We rijden dus door op zoek naar een free camping. Daar zijn we goed in geworden. We zien al gauw een bord met free camping neds corner. Hmm...Nog nooit zo'n bord gezien eigenlijk. We volgen de weg en komen bij neds corner aan, maar het blijkt een landgoed te zijn met een boerderij. Helemaal niks geeft aan dat er sprake is van een camping. Tussen de weilanden is een bos met prachtige bomen. Het bos is niet groot maar geeft wel beschutting tegen de zon. 

We parkeren tussen de bomen en gaan op ontdekkingstocht. Er is een heuvel met daarachter een klein meer. We halen de turtle van het dak zodat hij wat meer kan drogen in de zon op de heuvel. We zetten ons kamp op vlakbij een berg stenen. Een beetje open plek waar ook een kapotte windmolen ligt en brokken van een stenen trog. 🐄

Mike wil de achterkant van de landcruiser dit keer afdekken voor de zon aan de buitenkant. Dus als het al donker word zoekt hij tussen de stenenhoop voor de juiste maat steen, zodat hij het kleed kan vastleggen op de landcruiser met decstenenWe beseffen allebei op dat moment nog niet dat we geluk en een hoop engelen om ons heen hebben gehad. We kijken nog een gedownloade film op mijn telefoon en gaan tevreden en nietsvermoedend slapen. 

Dinsdag 26 januari australia day 

Vandaag een soort konings dag in australie zonder koning dan want die hebben ze niet. Niet gezien tenminste!! 🤴 De Aboriginals gebruiken de dag om aandacht te geven aan hun native heritage. En de australiers gebruiken de dag vooral om dronken te worden. 🍻 Wij zitten in de bush dus het gaat allemaal langs ons heen. Ik neem de bushtoilet naar de andere kant van de stenen en Mike maakt ontbijt. En net als ik het toilet neerzet zie ik in mijn ooghoek een grote slang in de hoop stenen verdwijnen. Ik blijf als versteend staan. Zag ik dat nou goed met mijn ochtend oogies en zonder bril. 

Mijn hersenen proberen de situatie in te schatten maar het was echt een slang. Mijn hart begint sneller te kloppen. Van angst maar ook opwinding. Ik wilde heel graag een slang zien maar ook weer niet te dichtbij natuurlijk. Dus ook een beetje jammer dat ik hem niet beter heb kunnen zien. Ik moet nu ondertussen erg nodig plassen maar om hier nu mijn broek te laten zakken. 😅

Ik loop terug naar Mike en ondertussen grondig om me heen kijkend. Ik vertel met spanning in mijn stem.....I saw a snake!! En daarna maar eerst plassen. Mike vind het jammer dat hij de slang niet heeft gezien. En dan ineens beseffen we allebei dat Mike gisteravond nog tussen de stenenhoop naar stenen zocht met zijn handen. Jeetje, dat is ook goed afgelopen. We konden ook niet weten dat het een huis was van een slang. 

Maar Mike geeft aan dat in de nacht het koud is en slangen dan vaak niet genoeg energie hebben om veel te doen. Behalve als ze zich bedreigd voelen. 🐍 Na het ontbijt ga ik nog voorzichtig terug naar de stenenhoop. Hoop toch nog een flits van hem te zien. En voor een foto voor de blog. En dan kijk ik opzij en zie ik daar even verderop weer een slang, of is het dezelfde. Ik zwaai naar Mike en wijs naar de slang. Mike is enthousiast en geeft aan om hem van wat dichterbij te filmen. 

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Sta eigenlijk wat dom en versteend naar de slang te staren, die heerlijk ligt te zonnen. Het blijkt een tijgerslang te zijn. Best giftig zeg maar. Een rilling loopt over mijn rug. Giftig!! Het is toch wel een ander verhaal als je in de dierentuin naar z'on beest kijkt of dat je op je slippertjes  tussen stenen er 1 ziet. 😅 Mike loopt er dapper op af en filmt de slang van dichtbij. Ondertussen zien we ook nog een bobtail, soort lizard wegkruipen. En uiteindelijk slidderd de slang ook weg. 

We hebben allebei adrenaline in ons en we besluiten toch maar rap snake city te verlaten. Het idee dat we gister nietsvermoedend overal hebben rondgelopen. Brrr...!! Als we alles hebben ingepakt wil ik in de landcruiser stappen maar again ligt daar een slang in de weg. Nu vind ik het eigenlijk niet grappig meer. Mike zit veilig in de landcruiser en probeert me gerust te stellen. Maar ik heb nu werkelijk het idee dat ik omringd ben door giftige slangen. 

Toch film ik nu dapper deze slang en bibberend stap ik uiteindelijk in de landcruiser als de slang langzaam weg glibberd. In de landcruiser kan ik alleen maar zenuwachtig lachen!! Het duurt even voordat alle adrenaline spanning uit mijn lijf is. Ik vraag aan Mike wat hij had gedaan als ik was gebeten. Dan was hij rap met me naar de roadworkers gegaan hier vlakbij. Die hebben altijd een first aid slangenkit bij zich en kunnen snel hulp oproepen. 🐍

Goed, we hebben geluk gehad!! Niet douchen was misschien ook in ons voordeel. 🤪 we rijden weer door naar het volgende avontuur maar ik heb wel een beetje rust nodig nu. Eh....kunnen we nu op een gewone camping parkeren. 🏕 Ik heb ergens gelezen over bremer bay. Daar kun je walvissen spotten. Het lag op de route naar Denmark. Ik poets de verrekijker op en was er klaar voor. Het dorpje om bremerbay was schattig maar alle campings vol. Maar we zijn op doortocht en alleen om een walvis te spotten. 

Bij de uitkijkpost tuur ik lang door de verrekijker. He, zie ik daar water omhoog spuiten.....!! Nee, het is water tegen een rots. Ik zie vooral zee water, mooi strand en rotsen. Geen walvis te bekennen!! Ah well,  je kan niet alles hebben Wendy!! 🐳 We lunchen met het mooie uitzicht op de achtergrond en dan rijden we naar een strandcamping. Maar de track er naar toe is met te zacht zand. Dat vereist banden laten leeglopen en we hebben geen compressor!! Uiteindelijk vinden we een rustplek langs de weg. Niet ideaal maar voor doorreis wel even prima. En geen slangen. Het begint zachtjes te regenen. De vermoeidheid van de dag komt nu om de hoek kijken. Ik droom die nacht over Nederland. Ik loop veilig door AP. Haha....!! Geen tijgerslangen in de poldertuin tussen de tulpen. 🌷