Maandag 20 juli

In de ochtend maakt Mike niet alleen ontbijt maar ook pannenkoeken voor de lunch want dat was ons goed bevallen. We verlaten de Pilbarra en rijden de gasgone aria in. Dat is richting de kust en de stranden. Vandaar uit dalen we dan weer langzaamaan richting Perth. Mike wilde nog richting exmouth gaan maar dat gaan we qua tijd echt niet meer redden. 

We rijden weer door de prachtige Australische natuur en ik zie zelfs een groep emoes.  Wow, net of je in een dierentuin rijd. We rijden naar coralbay.  Het is een klein toeristisch plaatsje met wat campings en ook dure resorts. We hebben geen andere keus dan op de dure camping te verblijven. Gelukkig hebben we genoeg eten bij ons want alles is hier heel duur. Het strand is werkelijk prachtig. En na de Pannekoek besluiten we dan ook te gaan snorkelen. 

Maar dat valt me nog best tegen. Met flippers aan gaat niet. Mijn enkel doet dan teveel pijn. En dan je hoofd onder water is even iets overwinnen ofzo. Je kan gewoon ademen maar het vergt toch wat techniek. Mijn bril blijkt wat te groot en er komt langzaam zout water in mijn neus. Wat fijn doorsijpelt naar mijn keel. Ik kom van schrik steeds boven en hoest wat af. En ik zie geen snars. Alleen water. 

Mike zwemt als een speer door het water en heeft al heel wat vissen gezien. Ik heb er ineens geen lol meer in en krijg het ook koud. Genoeg van al dat proesten. Bij de camping gaan we eerst lekker warm douchen. Ik besluit ook mijn haar te wassen. Maar ik ben even in de war want het water uit de douche is zout. Schijnt dat ze hier geen normaal water hebben en je kan het ook niet drinken. Ik moet zeggen dat tanden poetsen een hele andere ervaring is op deze manier. Gatver.......!! 

Ik heb op de camping een wasserette gezien en haal bij de camping winkel wat waspoeder. Ik ga eens heerlijk alles wassen. Ook ons beddengoed en alles. Zin in!! Tijdschrift mee, dan kan ik daar wachten. En wachten, en wachten. Hmmm.......als je wil dat iets snel gaat dan is dat natuurlijk niet het geval. De wasmachine draait een onze was zal vast niemand willen stelen. Ik loop naar de landcruiser om verslag uit te brengen aan Mike. Die heeft ondertussen het eten bijna klaar. Heerlijke instant noodles haha...!! Ik loop weer terug naar de was. Nee, nog niet klaar. Ik loop weer naar Mike. Eerst maar noodles eten dan. Als de was eindelijk klaar is hang ik alles op. Het loopt dan al tegen eind middag en uiteindelijk is alles niet droog als we gaan slapen. Beddengoed gelukkig wel. 

Moe maar blij liggen we in een fris bed. Maar dan hoor ik weer dat rare piepgeluid. Het is een metaalachtige piep en klinkt wat alienachtig. Mike hoort het ook en zo kunnen we natuurlijk niet slapen. Mike klimt op het dak en denkt het gevonden te hebben. Hij heeft zijn hengel op het dak vast gemaakt maar er staat veel spanning op de vislijn.Gauw maakt hij die wat losser. Mysterie opgelost!! 

Mike slaapt als een roos maar ik hoor het geluid nog een paar keer. 👽👾