Karijini national Park. Oktober 2022

Even tussendoor!! Op dit moment Ben ik met Mike een weekje op een huis aan het passen van Matt en Jenn in Toodyay. Wij zijn hier ook met jona al eerder geweest want deze vrienden gaan graag op vakantie. Mike doet erg zijn best om te reconnecten met mij. Er is veel gebeurt wat ik niet zo makkelijk kan vergeten. Ik zie hem nu meer als een lieve goede vriend. En ik kan ook geen toekomst met hem opbouwen natuurlijk. Maar we hebben samen wel veel mooie herinneringen en dat is me heel dierbaar. Als we alleen met 2e zijn gaat het goed. We accepteren elkaars bijzonderheden en waarschijnlijk ook omdat we allebei weten dat het niet voor eeuwig is.

Ik kom in ieder geval erg tot rust hier. Mike zorgt voor me en we wandelen in het mooie Toodyay. Het is alleen erg warm aan het worden. Vandaag word het 38 graden. Dus alvast even wennen aan de hete zomer hier. Maar nu weer verder met mijn reis met Jona. 

We zijn op weg naar Karijini. Een prachtig national Park wat hoog op de toeristische bezoeklijst van WA staat. Als eerste gaan we naar fern pool. Een mooie gorge met waterval.  Een lange trap brengt je naar beneden in de gorge. Daarna loop je via een pad dwars door de gorge naar fern pool. Het pad is omgeven door hele oude bomen. Je moet goed opletten waar je loopt omdat de wortels van de bomen op het pad nogal uitsteken. Maar de wortels kruipen ook tegen de rotsen op, wat een magisch gezicht geeft. Ook wandel je langs een andere gorge die een prachtig uitzicht heeft. Daar snel wat mooie foto's gemaakt.

Hoog in de bomen hangen honderden vleermuizen. En als we bij fernpool aankomen loopt er een grote water monitor langs de Kant van de pool. Oepsie, we wilde net een duik nemen. Maar Mike verzekerd ons dat hij geen kwaad doet. Ondertussen zijn we wel wat gewend. En water lokt want we hebben nog steeds niet gedoucht. Jullie ruiken ons vast door de blog heen. Ik zal kijken of ik via Google een plaatje van hem kan vinden. Want foto heb ik helaas niet.

Het is druk bij de pool. Populaire plek voor mensen over de hele wereld. Mike en Jona zwemmen naar de waterval. Je kunt onder de waterval zitten en dan krijg je een gratis massage. Ik zwem alleen even om af te koelen. Naar de waterval zwemmen is te intensief voor me en ik heb al mijn energie nodig om die trappen straks weer op te klimmen. 

Als je met je voeten in het water bungelt, komen er allemaal kleine visjes naar je voeten toe. Honderden. Ze knibbelen aan je voeten. En ook al weet ik dat het niet echt kwaad kan, toch trek ik mijn voeten verschillense keren weer uit het water met een gilletje. Het voelt gek en spannend. Gelukkig heeft Jona hetzelfde als ze weer zijn terug gezwommen. Ik kan hier uren zitten kijken. Wat een magische plek. 

Maar Mike is de time politie. We moeten weer door want we moeten op zoek naar een plek om te slapen. We snappen het maar het is soms heel jammer. Dan wil je zo graag alle tijd van de wereld hebben om zo lang mogelijk te genieten van het paradijs. 

Terug bij de landcruiser kom ik erachter dat ik mijn mobiel in de zon in de landcruiser heb laten liggen. 😳Hij doet niks meer. Jona en Mike proberen me gerust te stellen. We wikkelen hem in doeken en leggen hem in de eski met ijs om af te koelen. Uit eindelijk blijkt mijn telefoon toch stuk te zijn. Hij opent af en toe nog even maar sluit uit zichzelf weer af na paar minuten. Het is even slikken. Geen telefoon. Niet zelf meer fotos kunnen maken, geen berichten checken als we kort WiFi hebben. Het is ook een Klein beetje lekker. Ik hoef me nu alleen te richten op mezelf. Overeind blijven op deze vermoeiende reis. Maar ik maak me wel zorgen of hij nog gemaakt kan worden. En voorlopig is er in de wijde omtrek geen telefoon winkel te bekennen. I must let it go!! 😞

Om in karijini op een camping te verblijven moet je een plek online boeken. En dat hebben we natuurlijk niet gedaan. Maar Mike is Mike en hij wil weer camperen op onze secret plek op een heuvel. Daar hebben mike en ik samen destijds stiekem gekampeerd Als we de ingang van de plek hebben gevonden kijken we eerst goed om ons heen. Nee, geen auto's te bekennen. Vlug manouvreert Mike de landcruiser tussen de struiken en bomen. Hij laat jona uitstappen om de zand marks van de landcruiser weg te vegen. Er staat namelijk een pittige boete op wild kamperen. Nu snel achter de bomen verdwijnen en achter de heuvel ons kamp opzetten. 

Mike biedt aan om deze nacht in de tent te slapen. Hij plaatst de tent op een bos platgedrukt spinifex. Volgens hem wat zachter voor zijn lijf. Het is gezellig om met jona in de landcruiser te slapen. Maar we zijn ook moe. We slapen gelukkig goed en ook Mike heeft redelijk geslapen. Alleen snapt hij niet waar jona haar benen laat. De tent is alleen voor kleine mensen. Duh.....🏕

We rijden al vroeg in de ochtend naar het prachtige weano gorge. Nu is het nog niet zo heet. Ik bljjf onder een afdak met picknick tafels zitten met een boek. Ik heb al eens een gorge beklommen en ik weet hoe zwaar het is. Mike en Jona hebben de tijd van hun leven. Jona is onder de indruk van de prachtige oude rotswanden waar je doorheen moet klimmen. Ik Ben blij voor haar. Weer een bijzondere ervaring in de pocket!! 

On the road again. Bij een roadhouse zien we weer een grote monitor lizard. Wauw wat een joekel. Hij blijkt hier Vaker rond te scharrelen en mensen hebben hem George genoemd.  Grappig!! 🦎

Jona krijgt in de wc een mega bloedneus. We zijn moe, voelen ons vies en zien ertegen op om weer ergens in de bush te slapen. Tijdens de lunch in het roadhouse met WiFi besluiten we een accommodation te boeken. Jona is handig met boeken online en het is tenslotte ook vakantie. We hebben rust nodig.

Mike vind alles te duur en van online boeken heeft hij geen verstand. Maar al mopperend gaat hij akkoord. Als Jona alles tenminste regelt. Dichtsbijzijnde plaats met cabin's op een camping is Port Hedland. Een cabin is een Klein huisje waar net een 2 persoonsbed in past. Met Klein keukentje en douche. Dat woord alleen al is voor ons een droom. Nog een paar keer herhalen.......met douche. 😇 

In port hedland doen we eerst boodschappen met lekkere dingen. We zijn als kinderen zo blij. In de koelkast staan kleine chocolaatjes en we voelen ons de koning te rijk. Het is Klein maar voor ons zo luxe. Om beurten douchen we lang. Sorry milieu. We douchen niet alleen onze lijven schoon maar ook onze mind. We kunnen er weer tegenaan. Jona gaat zelfs zwemmen in het zwembad op de camping. Wat een feest. Mike slaapt evengoed in de landcruiser maar dat vind hij niet erg. 

Jona neemt nog een kijkje in het washok of we ook een was kunnen draaien. Daar ziet ze 2 bijzondere gekko's. Grappige hagedissen. We hebben geen zeep en dan word wassen wat lastig. Dan maar een Klein handwasje met bodywash die we vinden in kleine tubes in de cabin. Vindingrijk word je wel on the road. 

We slapen als rozen en worden blij en opgewekt wakker. Dit hadden we echt even nodig. We ontbijten met lekkere dingen die we hebben gekocht. Maken ook lunch voor onderweg. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van ons kleine huisje. Hij heeft ons veel liefde gegeven haha!! 

We rijden nu naar Barnhill. Een leuke camping op een heuvel naast een prachtig strand. Om er te komen moet je een lang zandpad begaan en om de zoveel meter zijn er grote metalen hekken die je open moet maken en ofcourse ook weer dicht. Er lopen hier namelijk veel koeien. Jona is het koetje en klimt dapper in en uit de landcruiser om alle hekken te openen en weer te sluiten. Niet makkelijk want de temperatuur is inmiddels opgelopen naar 30 graden. 

Na betaling mogen we staan waar we willen. Het is na het seizoen en rustig op de camping. Mike vind een open hut met uitzicht op de zee. Er is een wasbak en zelfs een bed. Jona besluit daar haar matras neer te leggen en in de open lucht te gaan slapen. We lopen naar beneden om een duik te nemen in de zee. Na het zwemmen voel ik allemaal kleine speldeprikjes op mijn lijf. Heel gek!! Mike en Jona hebben geen last dus het zal wel aan mij liggen. Er zijn douches op de camping. Joe hoe!! Niet heel luxe. Met golfplaten wat hokjes in elkaar geknutseld zonder dak. Maar ik kan in ieder geval de prikkels van me af douchen. 

Mike heeft een provosorische bank gemaakt waardoor we de ondergaande zon kunnen zien boven de zee tijdens het eten. De kleuren die dat lichtspektakel geeft blijft magisch!! Ook de sterrenhemel is waanzinnig groot en prachtig. We besluiten daarom nog een nachtwandeling te maken. Op het strand zien we bijzondere rotsen alsof we op Mars zijn. We besluiten de volgende dag bij meer licht er mooie foto's van te maken. 

Jona heeft prima geslapen op haar buitenbed. Een speciale ervaring!! Na het ontbijt gaan we op zoek naar die bijzondere Mars rotsformaties. Wat een wonderlijk gezicht!! De rotsen hebben bijzondere vormen en kleuren. Maar na nog een laatste duik is het weer tijd om in te pakken. De mike politie heeft alweer haast. Op naar onze laatste bestemming........Broome. Tijd tikt nu door en ik besef dat ik bijna afscheid ga nemen van Jona. Ik voel me Rijk dat ik dit met Jona heb mogen ervaren. 

Bij de campingwinkel nemen we een ijsje. Ik breek voor 1x mijn suikervrij dieet. Dit vers gemaakt mango cocos ijs is met 30 graden moeilijk te weerstaan. Ik geef dapper aan dat ik de hekken wel voor mijn rekening neem. Suiker geeft je vleugels......!! 

Liefs van mij😘