Laatste dag aubin grove

Ik heb net mijn koffer met al mijn spullen weer ingepakt voor de 4e keer sinds ik in australie ben. Je leert om je niet te hechten aan spullen. Ik gooi dan ook makkelijk dingen weg of laat het achter. Ik heb nog steeds 1 koffer en die zal waarschijnlijk niet vol zijn als ik terugkom. Alhoewel, misschien met kadootjes voor jullie allemaal. Jullie steun en lieve woorden in deze blog hebben me door veel moeilijke momenten heen geholpen. Met een koffer in je hand in het vliegtuig stappen naar de andere kant van de wereld is 1 ding, maar om er uiteindelijk ook tijdens een wereldwijde onzekere pandemic je staande te houden is een andere.

Maar ik heb geleerd dat er overal ter wereld lieve mensen zijn. Met hun hart op de goeie plek. En als je jezelf open stelt voor andere, moeite doet en intresse toont, dan ben je nooit alleen. En nu neem ik afscheid van lieve, prachtige ,chaotische maar oh zo hartverwarmende Melissa en haar dochter Milana. We gaan elkaar nog zien na mijn vakantie. Want we willen graag nog samen naar Pinguïn island!! 🐧 

De afgelopen week was melissa op vakantie en hebben we op haar huis en vogel, kat en hond gepast. Het was eigenlijk te heet om iets zinnigs te ondernemen maar een week niksen is moeilijk voor Wendy, zo niet onmogelijk!! Een dag alla,  maar een week. 😜Dus ik had alweer van alles bedacht en Mike keek me met een scheef oog aan. Zit er ook een uit knop op haar!! 😁 Het werd een bezoekje aan de bioscoop in Fremantle. Film called the furnace.  Over de vergeten historie van australie. En deels opgenomen in de kimberley waar wij in de middle of nowhere hebben gekampeerd. 

Het was bloedheet maar in de kleine bioscoop gelukkig koel. Ik ben nog nooit in zo'n kleine bioscoop geweest. Echt schattig met rode fluwelen klapstoelen van vroeger. We zaten helemaal bovenin. Wat betekent 2 trapjes op. 🤣 De zaal zat halfvol toen er nog een echtpaar aankwam. Zij liep met een kruk en was volslank. Ze probeerde de eerste paar treden op te gaan wat jammerlijk mislukte en met een nare klap viel ze halverwege de trap. Iedereen in de zaal bleef zitten en toekijken behalve Mike. Hij sprong gelijk zonder nadenken op en hielp waar hij kon. Toen de vrouw met ook hulp van mij weer zat haalde Mike wat water voor haar. Ze was geëmotioneerd en geschrokken, maar gelukkig mankeerde ze niks. Ze bedankte Mike uitvoerig. En ook na de film was het Mike die nog even naar haar toe ging om te vragen hoe het met haar ging. 

Op dat soort momenten weet ik ook weer waarom ik voor Mike ben gevallen. Hij heeft een hart van goud en staat zonder oordeel in het leven. En ook al zijn dit soort momenten moeilijk omdat we afstand moeten bewaren. Hopelijk verliezen we niet onze warmte en hulp voor elkaar. Een kleine gebeurtenis maar voor mij oh zo belangrijk!! 

De film was geweldig. Een jonge man met kamelen die met zijn vriend door het oude historische australie trekt. Hij heeft vrienden gemaakt met de Aboriginals. Dan kruist een man zijn pad die goud heeft gestolen. De man heeft hulp nodig van de kameeljongen en belooft hem een deel van het goud. De Aboriginals noemen het goud, gele steen. Het heeft geen waarde voor ze. Hun waarde ligt in familie en liefde voor elkaar. Maar de jongen zwicht voor de gouden bergen.......en vanaf dat moment gaat het fout. Prachtige film met veel natuur en met een mooie boodschap. 

Ik wilde ook nog heel graag een bezoekje brengen aan Rupert en June. Het historische boek terug brengen over australie. En ik wilde ze nog 1x zien. Rupert is een bijzonder mens en hij was bij het begin van de relatie van mij en Mike. Alle klusjes die hij heeft bedacht voor Mike om te doen in de covid. De emails die hij schreef zodat Mike door de politiecontrole kon komen om mij te zien. Tja, dat lijkt alweer lang geleden.  Met Toffee op schoot verteld Rupert enthousiast over de plekken waar we de aankomende vakantie zeker heen moeten. 1 daarvan is de Holland track. De naam klinkt goed maar of het verstandig is om drie dagen in nomansland te rijden zonder ook maar een single soul tegen te komen. Hmmmm.....!! 

Ik heb een lieve kaart geschreven voor Rupert en die in het boek gestopt. Maar hij vind het en na het lezen barst hij in huilen uit. Ook ik hou het niet droog. Verdorie, dit word een emotionele laatste tijd. Sommige mensen zitten zo in je hart. Bedankt lieve Rupert voor al je steun, je bloemen die je altijd in mijn haar stopt, de uitleg over je Prachtige tuin, je anzac koekjes die ik altijd allemaal moet opeten en je hond Toffee die het nooit leert om me niet uitbundig overal te likken. Dag lieverds, ik zal jullie missen!! 🥰

Afgelopen vrijdag had ik kaartjes geregeld voor een museum bezoek in perth. Het museum is lang gesloten geweest vanwege grondige renovatie. En nu was de entree tijdelijk gratis. Maar je moest wel je kaartjes evengoed online bestellen. Maar......vrijdag was de heetste dag ooit. Ruim boven de 40 graden. Maar als Hollandse meid hou ik daar natuurlijk geen rekening mee. Gewapend met genoeg water, zonnebrand overal en zonnebril en hoed naar het treinstation. Want parkeren midden in perth is een no go. Like iedere stad in de wereld denk ik. 

Ik ben nog nooit in de binnenstad van perth geweest. Ook al woon ik er bijna een jaar. Ik ben geen shopper zoals menig mensen weten en ik hou meer van de natuur. Perth is een stad met winkels, tja wat moet ik er nog meer van zeggen haha....!! De wandeling van het station naar het museum was al een uitdaging op zich. De hitte was ongekend. De wind als die er al was, was ook heet. Al snel plakt het zweet overal op je lijf en moet je jezelf rustig houden. Omdat het iets claustrofobisch heeft. Je kan er niet aan ontsnappen en het beneemt je bijna de adem. Nou weet ik dus wat er bedoelt word met Australische hitte. 🥵

Voor het museum waren er sproeiers waar je doorheen kon lopen en even kon afkoelen. Zalig!! Het museum was huge. Je kon nog het oude stenen historische gebouwtje zien wat het voorheen was. Daarom heen was het moderne gebouw gebouwd. Het museum was een mengelmoes van historie van australie en kunst. En ook een afdeling met alle rocks, stenen, diaments, chrystals etc uit heel australie. En wat een diversiteit aan kristallen zijn er in australie te vinden zeg. En ofcourse weet Mike er alles van. Er is een gigantisch tigereye plaat uit de karrajini die Mike heeft gepolijst. Hij heeft voor een man gewerkt die handelde in allerlei soorten rocks. Mike heeft van alles gedaan. Maar zijn hart en talent ligt bij de muziek. 🤠 Maar leuk om zijn plaat te zien hangen in het museum. Hij heeft die plaat ook gebruikt als afbeelding op zijn 2e cd. 

We wandelen nog wat door het museum, zie foto's maar door de hitte ben je sneller moe dan normaal. Dus een terras voor een biertje lokte. 🍺 

Hou jullie goed in de kou lieverds. Ik ga de hete outback in. Met de landcruiser zonder airco. 😅maar komt goed!! Paar dagen rotsformaties bekijken en dan gauw richting de stranden. Verwachting is rond 6 februari weer terug te zijn. 😘🦎☀️

En dan ga ik alles weer opschrijven!! 😊