Laatste bestemming Jona, Broome 9 oktober 2022

We hebben al contact gehad met onze vrienden in Broome, Tony en Ann. Ze bieden ons een slaapplek aan en hebben veel zin om ons weer te zien. Ze zijn ongeveer rond 4 uur thuis dus tot dan moeten we ons vermaken. 

We rijden eerst naar cable Beach om te zwemmen. Hitte uit onze lijven te halen, want in Broome is het best warmpjes zeg maar!! De kleine hagedisjes die we overal zien hebben daar geen last van. Het strand is breed en met wit wit zand en blue sea. Paradise again!! Bofkonten zijn we. 😊

Op het witte zand zien we een raar iets. Ieniemienie kleine zandballetjes overal. En die zandballetjes maken met elkaar een prachtig soort kunstwerk op de grond. Je wilt er bijna niet met je blote voeten op trappen. Bang om het kunstwerk stuk te maken. Maar wat is het!! Als we uit eindelijk op onze hand doeken zitten, zien we hele kleine zandkrabjes continu zand rond draaien tot balletjes. Ijverig schrapen ze het zand met hun voorpootjes bij elkaar en duwen het naar achter waar ze een Klein balletje achterlaten. Een never ending proces. En als er gevaar dreigt dan rennen ze razendsnel naar hun kleine holletje om daar in te verdwijnen. En er zijn duizenden van deze harde werkertjes op het strand. Ik vind het fascinerend!! En ook hier kan ik uren naar kijken. 🦀

Maar we zijn hier voor een frisse duik in de helder blauwe zee met vrij hoge golven.  Beetje alert blijven op haaien, oh en krokodillen. Broome staat bekend om zijn vele krokodillen. Er is zelfs een krokodillen Park annex opvang Park voor gewonden dieren. Daar Ben ik vorige keer geweest maar Jona houdt niet van dierentuinen. Dieren achter hekken voelt toch triest aan. Ze ziet ze liever in het wild. Nou,....misschien heb je geluk. Maar dan moet je wel iets harder zwemmen. 🐊🤣

Als we uit het water komen is daar weer dat rare prikkende gevoel op mijn lijf. Maar nu blijken ook Jona en Mike dat te voelen. Kleine speldeprikjes overal. Heel gek gevoel!! We vragen het aan de kustwacht. Bondi Beach Boys in rode strakke shirts, ready for action. We laten daarom Jona het woord doen. Wat blijkt.....het zijn zeeluizen. Dat meen je niet. Nergens ben je ook maar veilig in australie voor welk dier dan ook. Gelukkig is er een buitendouche. We snappen nu waarom daar een rij staat. 🚿

We lunchen bij de mac Donald's vanwege WiFi. Mike en Jona zijn druk bezig op hun telefoons. Ik kijk wat rond. Veel backpackers van over de hele wereld. Ik hoor Frans en ik denk ook italiaans. Broome is een heel populair toeristische plaats in Australia. 🌄 

We hebben nog even wat rondgewandeld maar op zondag zijn veel winkels gesloten. Op naar Tony en Ann. We trakteren ze op een etentje in een restaurant. En daar eet Jona voor het eerst oesters. En.....not bad!! Little bit strange but ok. We praten bij en Tony verteld dat ze druk bezig zijn met de verhuizing naar Kalbarri. Ze hebben daar een groot huis gekocht met 2 airbenb's erbij. Ze gaan daar ook hun beobap food wagon inzetten. Genoeg om over te praten met elkaar. 

Jona en ik mogen in het huis slapen. Boven is een slaapgedeelte met een 2e persoonsbed. Alleen de airco is daar stuk. De hitte is daar overdag ondragelijk. En in de nacht ook maar we waarderen de gastvrijheid. Mike slaapt as usual in zijn landcruiser. 😴

De volgende dag gaan de vrouwen winkelen. Ann laat ons de leuke winkels van Broome zien. Jona koopt een waterfles voor Mike als afscheidkado. Water blijft daarin lekker koel. En ze koopt ook sieraden met parels. Want Broome staat bekend om zijn parel schatten. Ik hou mijn hand maar op mijn knip. Met long covid kan ik misschien lange tijd niet werken. Maar daar wil ik nu niet aan denken. Ann trakteert ons op een ijsje maar ik sla beschaamd af. Het blijft lastig om me aan mijn dieet te houden en mensen niet teleur te stellen. Maar Ann begrijpt het volkomen. 

Tony heeft verse fish en chips voor ons gemaakt. Dat smaakt voortreffelijk! Mike, Jona en ik gaan nog even in de middag naar de japanse begraafplaats. Veel Japanners hebben en wonen nog steeds in Broome. Ze hebben een groot aandeel in de parel industrie. Jona heeft er op haar instagram een mooi filmpje van gemaakt. En ik.....no phone. De graven zijn anders dan bij ons. Met prachtige oude stenen. Intressant om er rond te lopen.

En we bezoeken een telefoonwinkel. Eindelijk!! De jongens zijn heel behulpzaam en na een paar uur denkt hij het probleem te hebben opgelost. Gratis!! Yes, thank you. Maar thuis blijkt mijn telefoon nog steeds uit te vallen. Zucht!! Morgen maar weer heen. 😒

En dan gaan we ons allemaal mooi maken voor de stair case to the moon. Een groots gebeuren in Broome. Een volle bloedmaan die avond wat een prachtig trapeffect geeft op de zee. De plek waar je dat het beste kan zien zal vanavond veel mensen trekken. Er is zelfs een kunst markt en vele food trucks. En ofcourse ook de food truck van Tony en Ann. Er speelt een band en alles geeft het een festival tintje. 

We slenteren wat langs de kraampjes en vergapen ons aan zoveel creatieve kunstenaars. Met een kleed zoeken we een mooi plekje op het gras met uitzicht op zee. Ann heeft ons een tijd gegeven om naar hun food truck te komen. We zien een lange rij mensen staan bij hun truck. Ze zijn duidelijk populair. Ann wenkt ons om achter de truck te komen. Daar bied ze ons het eten aan. Voor ons alle drie een pittige laksa soep en de beobap broodjes met diverse inhoud. We zijn een beetje sprakeloos en vol dankbaarheid nemen we alles mee naar ons kleedje. Straks is er nog verse mango cheesecake, roept Anne ons nog na. 🍰

Wat een verwennerij en we voelen ons bevoorrecht. De opkomende rode maan is een magische gebeurtenis. Heel langzaam zie je een knaloranje halve sinaasappel boven de zee verschijnen. En daarna vrij snel is hij helemaal boven de zee en reflecteert een prachtige staircase to the moon. Ademloos kijken we er naar. Ann en Tony wonen al jaren in Broome maar hebben het zelf nog nooit gezien. Werk gaat voor. Jona hoopt dat ze het zelf ook nog eens mogen zien voordat ze verhuizen. Ze zijn zo lief en ze verdienen dat. 😍

Mike speelt thuis nog wat op zijn gitaar samen met Tony. Even ontspannen na het harde werken. Tony heeft een mooie zangstem en bij een bekend nummer zingen we allemaal mee. En dan is het tijd voor jona om al haar spullen taktisch in te pakken. Morgenmiddag vliegt Jona naar Tokio. Raar idee!! Voelt zo fijn om samen te zijn. Maar ik gun haar ook een waanzinnige tijd in Japan. Ze heeft zo lang gewacht en zo hard gewerkt. Nu is het pay off time. We slapen wat onrustig en de volgende ochtend rommelen we wat in het huis. Als afscheid heeft Tony een heerlijke porkbelly gemaakt. En de buitenkant heeft een heerlijke krokante laag. Vlees genoeg hier in Australie. 🍗🍖🥩

Jona neemt afscheid van Tony en Ann. Op naar een nieuw avontuur. Mike en ik brengen Jona weg. We houden het afscheid kort op het kleine vliegveld. Maar natuurlijk moet ik wat wegslikken als ik Jona zie weglopen met haar koffer. Nu ben ik alleen met Mike. En de verbinding tussen ons is momenteel ver te zoeken. Ik had het me anders voorgesteld. Mike is anders. Negatiever, luier en knorriger. En met mijn hoofdpijn hoofd kan ik daar slecht tegen. Maar voor nu heb ik geen keus. Ik heb geleerd om overal het beste van te maken. Snel de kleine positieve dingen te zien in alles. Maar waarschijnlijk ben ook ik anders nu. Ik ben moe, weinig energie en uit dat misschien ook niet altijd lief. We halen in ieder geval niet het beste in elkaar naar boven op dit moment. 🙄

Eerst maar eens naar de telefoon winkel. Maar daar wacht me een teleurstelling. Mijn telefoon kan hier niet gemaakt worden. Something wrong with the motherboard. In Perth kunnen ze je vast verder helpen. PERTH!! 😱 Voordat we daar weer zijn........!! Ik vecht dapper tegen mijn tranen. Veel kan ik er nu niet bij hebben. Ik voel me alleen en wil naar huis. Oh ja.....ik heb geen huis. De lieve jongen van de telefoon winkel voelt wel aan dat ik verdrietig ben en geeft me een kaartje. Voor gratis koffie bij een leuk tentje om de hoek. Gauw zet ik mijn zonnebril op en bedank hem uitvoerig. Als ik de winkel uitloop rollen de tranen over mijn wangen. 😥😘