Kerst met 30 graden December 2022

Zaterdag word ik bezweet wakker met balkende ezels op de achtergrond. Het is al aardig heet buiten. Mike is al uit de landcruiser. Iedereen zit buiten onder de afdak en beginnen allemaal vrolijk tegen me te kletsen. Ik moet eerst bijkomen. In de ochtend ben ik niet op mijn best. Dan lijkt het alsof ik een zware kater heb. 

Gemeen, want de enige die aan het water zat was ik. Na een vrij koude douche voel ik me beter. Dale maakt een nogal heavy ontbijt klaar met eieren, spek en worst en aardappels. Hoe krijg ik dat weg. Maar het smaakt toch wel lekker. 

We nemen afscheid van Nicola en Dale en gaan op weg naar de zus van Mike, Margaret. Daar zijn ook de ouders van Mike. We blijven daar vanavond allemaal slapen. Maar eerst gaan we boodschappen doen. Wij maken voor 1e kerst het toetje. Watermelon Pizza.😁 Watermeloen in driehoekjes gesneden en versierd met fruit. Ik wil met kiwi wat leuke vormpjes maken. 

In de supermarket is het druk. Ik ben nog steeds wat wazig en ik ben blij dat Mike er dan is om me te helpen. Al die prikkels zijn moeilijk voor me om te verwerken. Mike heeft een broek aan zonder zakken en heeft zijn portemonee in zijn hand. In een onbewaakt ogenblik legt hij zijn portemonee ergens neer om wat fruit af te wegen en loopt weg. Zonder portemonee, met hoop centjes erin die hij voor kerst van zijn ouders heeft gekregen. Zodra hij beseft wat een fout hij heeft gemaakt rent hij als een dolle stier naar de laatste plaats waar we waren. Ik blijf wat beduusd staan. Maar ik weet hoe zoiets voelt. Dat paniek gevoel, die warmte rush dat er iets ergs is gebeurt. 🤯

Ik loop langzaam door de winkel, op zoek naar Mike. Die heeft ondertussen iedereen al aangeschoten en de manager gaat wat video beelden terug kijken. Mike heeft zelfs alle prullebakken bekeken. Een werkneemster geeft aan dat de vorige dag nog iemand een portemonee heeft weggegooid en alleen het geld had meegenomen. Dat maakt mike niet rustiger. De portemonee is nergens te bekennen. Ik sta bij de appels en Mike komt verward en verdrietig naar me toe. Ik zie dat hij bijna moet huilen. Ik geef hem een knuffel en meer weet ik ook even niet te doen. 

Dat word een verdrietige kerst. Dan komt de manager op ons aflopen met, jawel, Mike zijn portemonee. Mike kan nog net zijn tranen inhouden en bedankt de manager wel honderd keer. Iemand had de portemonee gevonden en gelijk naar een winkelbediende gebracht. Hoe snel kan alles in je leven veranderen van pure paniek naar ongekende blijdschap. 😃

In de landcruiser praten we over eerlijkheid en Mike wil nog wel eens niet eerlijk zijn en dingen in zijn eigen voordeel laten uitpakken. Ik wil niemand dingen aandoen die ik zelf ook niet zou willen. Hij is erg geschrokken van de situatie en heeft een lesje in nederigheid geleerd. Mooi kado voor kerst!! 🌲😊

De avond bij Margaret verloopt gezellig. En natuurlijk word het portemonee verhaal uitvoerig verteld. Maar we kruipen er allemaal vroeg in omdat de kerst al vroeg begint en we om half 10 bij Phil, de broer van Mike worden verwacht. Mike heeft dus niet eens tijd om dronken te worden haha!! 🤪

1e kerstdag: 

Het is al druk bij Phil. Mike heeft 3 broers en 2 zussen en die hebben ook weer allemaal kinderen en aanhang. Iedereen heeft voor iedereen een kadootje gekocht. Dat is een behoorlijke opgave en Mike heeft avonden met een lijst gezeten met namen om niemand te vergeten. Ik heb wel wat gekocht maar niet voor iedereen. Maar ik ben zeker niet vergeten. Heel lief!! Daarna een tafel vol eten en drinken. En onze watermeloen toetje was een hit!! Zie fotos!! 🍉

Eind vd middag slapen we weer bij Margaret. We kunnen alledrie geen pap meer zeggen. We kijken wat vermoeid films op Netflix. De volgende dag rijden Mike en ik naar het huis van zijn vriend Andrew. We gaan 2 weken op zijn huis en hond passen. Jippie!! Huis voor onszelf. En daar Ben ik nu nog steeds. Vrijdag ga ik met de bus naar Kalbarri. Weer op weg naar nieuwe avonturen. Maar nu nog even uitrusten. 😴😀

Fijne avond iedereen!! En een liefdevol gezond begin van 2023!! 

Knuffels van mij!! 😘💕