Exmouth peninsula oktober 2022

We slaan in Onslow nog gauw veel boodschappen in. Want je weet nooit wanneer we weer een winkel tegen komen. Geen jumbo om iedere hoek.🙃 Na een lange rit kamperen we ergens in de bush op grint grond van de weg vandaan. Het weer is wat omgeslagen en het is wat koeler met veel wind. Voor mij een verademing. De hitte vond ik maar moeilijk te handelen. Al zullen jullie nu vast het tegenovergestelde denken in het koude nederland. 🥶

Door de omslag van het weer zijn er ook minder vliegen en andere vliegende irritante beesten. Ook heel prettig, he Jona!! 🪰🤪 Er is niemand op de plek waar we staan maar er zijn duidelijk wel mensen geweest. Overal troep en aluminium folie op de grond. Gelukkig komt dit zelden voor maar ik ben geneigd het allemaal op te ruimen. Wat ik voor een gedeelte ook doe. Mike verklaart me voor gek. Maar als je het zo laat zijn andere mensen misschien geneigd om er nog een schepje bovenop te doen. Maar het meest doe ik het voor de beesten. 🤔

De sterrenhemel is die avond adembenemend. En Mike ziet een gek licht die hij niet kan verklaren. Het is geen vliegtuig en ook geen satellite. Zover kwam zijn kennis nog wel. Het zijn aliens Mike. We zijn echt niet de enige in het hele universum. En ze komen geen hallo zeggen want op dit moment maken we er als mens een puinhoop van op aarde. Mike vindt het niet grappig en probeert op alle mogelijke manieren het gekke licht te verklaren. Het laat hem maar moeilijk los. Er zijn zoveel onverklaarbare dingen in de wereld waar de mens geen weet van heeft. Let it go!! 👽👾 Ik zie een vallende ster en wens dat de aarde een prachtig paradijs zal zijn voor mens en dier. 

De volgende dag rijden we naar Exmouth. Dat ligt in een peninsula. Een strook land in de zee. Cape range national Park is een prachtig gebied om doorheen te rijden. Maar je moet er wel een dagkaart voor kopen om er doorheen te kunnen rijden. Bij een information centre met museum kopen we de dagkaart. Ik bewonder snel het kleine museum wat eraan vast zit. Er staan wat opgezette dieren die je in het Park kan vinden zoals veel roofvogels en emu's. 

De weg door het Park is ruig via zandwegen en heuvels. We willen via Exmouth naar coral Bay. Ik wil daar nog 1x in mijn leven snorkelen tussen de mooie vissen. De vrouw aan de info bali geeft aan dat we dan snel moeten zijn want we moeten dan een rivier oversteken en als het vloed word lukt dat niet meer. Ok, gas erop dan maar. Bij de rivier is er nog een landcruiser die gaat oversteken. Mike en de andere bestuurder overleggen met elkaar om samen over te steken en elkaar te helpen als er wat mis gaat. Getting bogged, als ik het zo goed schrijf tenminste. 

Het zand is zacht aan de overkant en Mike en de andere man laten hun banden wat zachter worden. Letting the air out. Dan rijdt het makkelijker op zacht zand. Hoe we daarna weer de banden oppompen is nog even een verrassing. Want die spullen heeft Mike niet in zijn bezit. 🧐

Eerst rijdt de andere landcruiser door het water van de rivier. Het water staat nog niet hoog en Mike volgt snel. Hij geeft extra gas zodat het water hoog opspat. Ach ja, jongens en hun speeltjes. 🚐 We volgen een tijdlang de andere landcruiser totdat degene afslaat naar een strandafslag. Mike wil mij turquoise beach laten zien. 1 van de mooiste stranden van de wereld. Maar daar aangekomen vind ik dat wel meevallen. Ik heb wel mooiere stranden gezien in australie. Maar Mike is enthousiast en wil er graag zwemmen en snorkelen. Maar het weer is fris door de harde wind. Dus ik laat Mike zijn ding doen en ik poedel alleen wat met mijn voeten. 

Dat vind ik 1 van de heerlijkste dingen om te doen. Langs het strand slenteren met mijn voeten half in de zee. Ik bewonder de mooie schelpen (nee, ik neem ze niet meer mee) en de zeediertjes. Maar op dit strand word ik gezandstraald. En met een grote handdoek probeer ik wat beschutting te zoeken tegen de wind en het zand totdat Mike weer komt opdagen. Hij verteld enthousiast over wat hij allemaal heeft gezien in de zee. A big snoffel nose shark. 🦈 

We moeten nu snel een camping plek vinden Mike voordat het donker word. Langs het natuurgebied zijn overal strandafslagen met camping plaatsen. Maar.....overal waar we het proberen......did you book online. No we didn't!! Then you can not camp here, sorry!! 1 man vooral was erg onaardig. Mike staat op ontploffen en ik krijg weer het hele riedeltje government, corruption etc te horen en dat hij daarom off grid leeft.  Ja Mike, tijden veranderen en je kan niet meer met contant geld overal betalen. En ook ik ben het daar gerust niet altijd mee eens maar nu geen zin in gedoe met dit hoofdpijn hoofd. Boos rijdt Mike ergens dwars door een natuurgebied heen op zoek naar een beschutte plek om te overnachten. Achter een dicht bebost gebied kamperen we, hopelijk uit het zicht van een Ranger. Want op wild kamperen staan hoge boetes. 

Ik maak provosorisch wat eten klaar en na een paar biertjes is Mike weer ontdooit. We duiken al op tijd de landcruiser in omdat de wind ons nog steeds parten speelt. 🌬 Het is wel een mooie plek en ik zie veel roofvogels in de lucht. Ook zie ik een konijntje dichtbij ons weghoppen. Snel.....verschuil je Klein konijntje, voordat die grote adelaar je pakt. 🦅

De volgende dag rijden we snel weer naar het zandpad. Gelukt zonder boete en Mike is blij met zijn overwinning. Nu op weg naar Coral Bay. Onderweg zie ik emu's met jonkies en ook bush turkey's. Zo leuk allemaal!! Omdat ik vandaag wil snorkelen heb ik paracetamol genomen.  Ik neem dat niet altijd omdat ik niet wil dat mijn lichaam daar aan went. Aan het eind van het zandpad waar het natuurgebied ophoudt staat wonder boven wonder een caravan truck iets geparkeerd. Mike vraagt heel vriendelijk of ze equipment hebben om zijn banden op te pompen. 

En gelukkig hebben ze dat en het blijken erg aardige mensen te zijn van Melbourne. Endje uit de richting. Ze komen net van coral Bay en het is daar mega druk. Mike besluit ook daar dan maar niet te kamperen. Ze hebben een cavalier king Charles spaniel en de vrouw is verrast dat ik dat weet. Ja, dat brengt veel herrineringen naar boven. Ik vertel de vrouw alleen dat ik ook ooit een cavalier hondje heb gehad genaamd tripper. 🐕

Eindelijk, coral Bay. Prachtig strand en blauwe zee. Ik gebruik de gezichts snorkel van Jona en dat gaat eigelijk best goed. Thanks Joon!! Ik zie prachtige vissen en mooi koraal. Wat is de onderwaterwereld toch prachtig!! 🐠🐡 Ik hou het niet zo lang vol maar dat vind ik niet erg. Mike wil na het snorkelen gelijk douchen maar ik wil nog heel even op het strand zitten. Even rustig zitten en wegdromen in mijn eigen energie. 

We eten bij de plaatselijke bakker in coral Bay verse pie en heerlijke koffie. Daar knapt een mens van op. Mike wil graag naar Kalbarri als laatste stop. Daar is het nieuwe huis van Tony en Ann. Ik vind het een goed idee!! Ik wil graag zien waar ze komen te wonen want ik ga daar een poosje wonen en helpen vanaf January. Dat hebben Tony en Ann me gevraagd toen we nog in Broome waren. Mike blijft dan in Perth vanwege zijn band en medicijnen. 

Word weer vervolgd!! 😘