Donderdag 1 oktober Lake cave

Ik word moe wakker. Ik heb slecht geslapen en raar gedroomd over de man met het masker. Het heeft toch meer indruk gemaakt dan ik dacht. Zo bewonderingswaardig om je zo kwetsbaar te durven opstellen. Maar hij moet zich vast veilig hebben gevoeld bij Mike. 

Ook Mike heeft onrustig geslapen. Maar na het ontbijt gaan we toch fris op pad om de omgeving te verkennen. Midden in de bossen zijn veel gallery's verscholen. We bezoeken er een paar en ook een juwelier die Mike kent van vroeger. Hij heeft ooit voor zijn gallery een mooie stenen bowl gemaakt en voor leuk geld verkocht. In de vitrines liggen de prachtigste sieraden. Allemaal hand gemaakt en met mooie chrystals erin verwerkt. Ik geef niet om sieraden, ik geef meer om......ervaringen roepen mijn kinderen nu in koor haha!! Maar het is leuk om er even rond te neuzen. De eigenaar is er niet en Mike laat een boodschap voor hem achter bij de aardige verkoopster. 🙂

We rijden nu naar Lake Cave. Een prachtige grot met een zwevend platform. Ik weet niet hoe ik het anders moet uitdrukken. In dit gebied zijn enorm veel grotten met , ik noem ze maar druipstenen. Heel mooi om te zien!! Het is alleen een lange afdaling met trappen naar beneden en dat vind mijn enkel niet zo leuk. Maar ik word beloond voor al mijn inspanning!! Een gids verteld enthousiast over het ontstaan en behoud van de grotten. Hij laat ook de grot in verschillende kleur lichten zien. Wat een prachtig schouwspel!! 😃

Ook laat hij de grot zien in het donker. Nou ja,  zien. Dan zie je natuurlijk niks. Maar zo hebben de 1e Ontdekkers van de grot zich gevoeld. Best scary!! 😬 Naar beneden ga je vaak enthousiast maar je moet ook al die trappen weer op. Gelukkig zijn er meer mensen die daar wat moeite mee hebben. En dan vallen Mike en ik nog reuze mee qua conditie. 😅

In de avond heeft Mary lasagna gemaakt en nadat Ava naar bed is, spelen we een potje scrabble. Mary laat de kanarie op mijn schouder zitten en ze wil me graag een filmpje laten zien. Het is een cartoon van het hondje bluey. Het zijn kleine korte filmpjes en in dit filmpje ontmoet Bluey een Frans sprekend vriendje op de camping.  Zonder elkaars taal te spreken, hebben ze samen de grootste lol. Dan volgt het afscheid en Bluey is bang zijn vriend nooit meer te zien. Zijn moeder zegt dat de sterren er wel voor zorgen dat ze ooit weer bij elkaar komen. Dan groeit Bluey op en gaat nog een keer naar die camping. En daar is zijn vriend Jean weer.⭐

Een onschuldig tekenfilmpje met een diepere laag. Mooi gemaakt!! En hij kwam in deze emotionele tijden wel bij me binnen. Ik vecht dapper tegen mijn tranen en ik ben ineens heel moe. Ik weet niet waarom Mary me dit filmpje liet zien. Ze bedoelde het vast goed. Ik heb niet zo'n klik met haar. Ik oordeel niet over mensen maar met sommige mensen heb je simpelweg geen connectie. Ik neem beleefd afscheid en bedank netjes voor al hun goeie zorgen. Nog 1 nachtje hier slapen en dan reizen we weer door. Uitgeput van de lange dag val ik tegen Mike aan in slaap. 😴