Denmark.

Als je moe bent en iedere dag hoofdpijn heb, weet je niet meer welke dag het soms is.  En in welke volgorde bepaalde dingen zich hebben afgespeeld. De dagen volgen zich op en ik geniet zeker van al het moois om me heen. En ook van het vakantie gevoel. Lastig alleen is het om in goede volgorde de blog te schrijven. Ik denk dat ik schriftelijk met pen voortaan wat aantekeningen moet gaan maken. Er gebeurt soms zoveel maar nu ik dit tik kan ik maar weinig terughalen. Het is ook geen moeten.  En ik kan het ook wel loslaten hoor. Het schrijven vind ik nog steeds heel fijn. Helpt me dingen op een rijtje te zetten en dingen te verwerken. Maar er is weinig tijd om te schrijven. De dagen zitten proppievol. Zelfs Jona was op een bepaald moment erg moe van alle indrukken!! Het is en blijft een real life film waar je zelf in speelt. 

Na de camping met de houtkachel douche gaan we op weg naar de giant trees. Onbeschrijfelijk mooi!! Een bos vol dinosaurus bomen. Het vreemde is dat sommige hele grote bomen in het midden dood zijn gegaan maar aan de buitenkant nog leven. Natuur vind zijn weg al miljoenen jaren. Hopelijk blijft de natuur sterker dan de mens. 🌳🏞🙏

We rijden naar Denmark en vinden een mooie camping met enorm veel kangoeroes tussen de caravans. Grappig gezicht!! Er is een gezamenlijke keuken en we nodigen Suzie uit die nu nog vlakbij woont. Vanwege relatie problemen zoekt ze een ander onderkomen. Ze heeft een fles lekkere bubbels mee en ik neem een paar slokjes voor het weerzien. Ik probeer me nog steeds zoveel mogelijk te houden aan mijn dieet zonder alcohol en suiker. We spreken de volgende dag ook met suzie af bij hun huis. Dan zal Ali er ook zijn. Dat is tenslotte ook nog steeds onze vriend. 

De volgende ochtend wandelen Jona en ik naar de overkant van de camping. Daar is namelijk het strand al. Mike blijft op de camping. Hij heeft weer slecht geslapen vanwege zijn jeukende huidaandoening. We lopen via een prachtig duinpad naar het strand. Het is eb en we besluiten onze broek uit te doen om via een ondiepe geul naar het echte strand te lopen. Een paar pelikanen kijken verbaasd naar onze actie. Verder dan die pelikanen is er geen levende ziel te bekennen. Het is dieper dan we dachten maar uiteindelijk de tocht zeker waard. De golven aan de andere kant zijn hoog en indrukwekkend. 

We hadden alleen de foto uitkijkplek over het hoofd gezien. De mensen daar zwaaide enthousiast naar ons terwijl we daar liepen in onze onderbroek en Jona in haar string. Oepsie!! 😳 Gelukkig heeft Jona mooie billen van het sporten. We vinden weer veel mooie schatten en zelfs een rode halve kreeft. Iets heeft de voorkant opgegeten. 1 pelikaan kijkt wat schuldig. It wasnt me!! 

Na de lunch in Denmark met huisgemaakte pie's van de bakkery maken we langs de rivier een wandeling. Om de kinderen tijdens zo'n wandeling te vermaken, hebben ze kleine kabouter deurtjes verstopt die je moet zoeken. En niet alleen kinderen vinden het leuk......!! 😊Jona besluit nog even in een boom te klimmen. Wat haar nieuwe groene broek haar niet in dank afnam. 

In de avond gezellig pizza eten bij Suzie en Ali. Ze gaan gelukkig nog goed met elkaar om. Suzie is an artist en schildert prachtige surrealistische schilderijen. Dus jona en Suzie raken niet uitgepraat. 😏