Church of christ

14 maart 2020

Zaterdag 7 maart. 

Vandaag nog steeds niet fit. Wat een ellende zo'n jet lag. Nog steeds hoofdpijn en again slecht geslapen. Maar ik ben vrij vandaag dus alles maar beetje rustig aan. Met Mark, de vader van de kinderen beetje gekletst en wat ze belangrijk vinden qua regels enzo. Hij zou het voor me opschrijven. En daarna met rugtas om de buurt maar eens gaan verkennen. Om de buurt heen een echt Australisch beschermd natuurgebied. Echt bush Bush. En om de hoek een prachtig park met speeltuin. Daar een tijdje gezeten op een bankje. Wow wat een diversiteit aan vogelsoorten. Echt heel gaaf!! Daarna vlakbij een winkelcentrum gevonden op loopafstand met van alles en nog wat. En ook een bibliotheek. Dus ik denk dat ik wel lid ga worden. 😉 terug in het huis ging de familie naar de kerk. Ik dacht.....doe eens gek. Ik ga wel mee. Dan weet ik tenminste waar ze iedere dag zijn. Dus ik netjes vragen wat gepast is om te dragen. Nou een jurk zou wel fijn zijn. En laat ik nou welgeteld 1 jurk mee hebben. Iets wat laaguitgesneden maar met een hoog hempje eronder moet het vast wel gaan. Het zag er alleen wat bijzonder uit met mijn dr martins. Dus moeders nog wat in haar kast graven en jawel. Een paar platte zwarte schoenen kwamen tevoorschijn. Ik had mijn mobiel van schrik vergeten dus geen foto's gemaakt maar ik zal het zo goed mogelijk beschrijven. De kerk staat eigenlijk op een beetje vreemde plek tussen bedrijven op een soort industriegebied. Het is van steen en op zich wel schattig omdat het lichtgroen is. Binnen keek iedereen me nieuwsgierig aan. Eh......Ik was de enige blanke. Iedereen was Aziatisch. Aan handen schudden werd ook hier niet gedaan. Corona!! Mensen geven elkaar een soort box met de vuist. Beetje gek!! Ik werd naar een kamertje gebracht en daar zat volgens mij het opperhoofd. Broeder aldi. Kan ik mooi onthouden want hij had best een winkelhoofd. 😝 En zijn vrouw sister....Ik heb geen idee meer wat haar naam was. Want daarna kwamen er steeds meer broeders en sisters binnen. Ze stelde me allemaal vragen. En broeder aldi vertelde over hun missie in Afrika waar er veel armoede is. En waar kinderen modderkoekjes eten. Hij liet me ook filmpjes zien erover. Prachtig natuurlijk dat ze mensen willen helpen. Wat ze natuurlijk ook graag wilde weten wat ik voor geloof had. Eh tja wat zal ik daar nu eens netjes op antwoorden. Dat ik wel in een god geloof maar niet naar een kerk ga. En dat mijn man katholiek is. Ik heb maar niet gezegd dat ik gescheiden ben. Scheelt vast veel vragen. Toen het vragenvuur voorbij was en de nieuwsgierigheid waarschijnlijk wat gestild mocht ik de kerk betreden. Ik wilde al ergens op een houten bank neerploffen maar nee nee.......links was voor de mannen en rechts voor de vrouwen. En achteraan voor vrouwen met kleine kinderen!! Ok....Dus vooraan dan maar. Ik kreeg een boek in mijn handen en op een groot scherm was een nummer te lezen. In het boekje stonden liedjes, nou ja zeg maar bijbelse verzen. Of hoe noem je zoiets. Er stond een groot koor met witte kragen en jawel lichtgroene jurken te zingen en wij mochten gezellig meezingen uit het boekje. Het ene na het andere lied werd gezongen. Er kwam geen einde aan. En het was echt ontzettend koud in die kerk. Ik denk dat de airco op 10 stond. Gelukkig had sif dat gezegd en had ik een vest mee. Ik waaide bijna uit me jurk. Na tig liederen kwam Aldi in het midden staan en hij begon te preken. Als je dat zo noemt tenminste. Maar ik denk dat hij dacht dat we doof waren of zo want hij sprak niet maar schreeuwde. En sommige woorden extra hard. Het was zo absurd dat ik me moest beheersen om niet in een lachstuip te belanden. Echt, mijn oren deden er zeer van. En teletubbies zijn er niks bij want hij zei steeds hetzelfde.  In andere bewoordingen maar het komt allemaal op hetzelfde neer. Als je gods comments volg dan zal je gered worden.  We will be saved etc etc. En steeds als er dus een belangrijke zin uit zijn mond kwam dan zei iedereen netjes, yes father!! Steeds opnieuw!! En echt ik lieg niet!! En na nog een paar schreeuwende bang makerij zinnen kwamen de zakdoeken en stond iedereen te huilen. Dit ga je niet menen!! Gelukkig keerde de rust daarna en nam iemand anders het woord. Even rust voor mijn oren. Die vertelde over de belangrijke missie in Afrika en over de modderkoekjes. Aha, dat had ik net gehoord. En of we maar gul zouden geven. Gelukkig had sif me 5 dollar in mijn handen gepropt.  Dat is dus voor die arme kindjes in Afrika......hoop ik!! Nette mensen keurig gekleed kwamen de centjes ophalen en het werd in een soort kist gestopt. Die kist werd dan weer op alle mogelijke manieren gezegend. En na nog 100 keer yes father en amen mochten we de kerk verlaten. Tenminste dat hoopte ik. Maar nee, ik werd weer in dat kamertje geduwd en daar zaten nog een paar nieuwe mensen en een paar beginnelingen denk ik!! Broeder aldi ging ons een bijbelstudie geven. Oh my god,  ik bedoel, oh help. Hoe lang gaat dit weer duren. Hij vertelde over de beginnelingen en dat zij iedere week bijbelstudies krijgen en ook thuisstudie. En hoe fijn ze dat vonden. En dat wij nu onze 1e bijbelstudie kregen. En jawel, broeder Aldi pakte de bijbel en begon verschillende citaten of verzen met nummers uit de bijbel voor te schreeuwen. Gij zult dit niet en dat weer wel en if You will follow the comments of christ our lord, our savier Then you will be saved. Ondertussen begon ik wat moe te worden. Maar broeder Aldi hoort zichzelf graag praten. Ik denk ook dat hij zichzelf best belangrijk vind. Dus ik deed zelf in gedachten ook maar een gebed, please laat deze bijbelstudie snel ten einde komen.  Ik ken het tapijt wat daar op de grond ligt waarschijnlijk nu uit me hoofd. Finally was het ineens stil. Voorzichtig keek ik op. Yes, mijn gebed was verhoord. Ik mocht gaan......En broeder Aldi verwachte me snel weer een keer. Yes of course.......NOT! Gauw weg hier. In de auto vroeg Sif hoe ik het vond. Eh....Nou tja, het zingen was heel mooi hoor. En mango vroeg of ik moest huilen. Nee, eigenlijk lachen maar dat zei ik natuurlijk niet. Ik zei maar wel dat ik verder de kerk maar even ging overslaan want het was wat te overweldigend op dit moment. En dat snapte ze gelukkig. Amen.

Zondag 8 maart 

Uitgeslapen!! Ik blijf wat moe. Maar dat is natuurlijk ook niet vreemd. Eigenlijk heb ik nergens zin in vandaag. Zou broeder Aldi een soort spell over me hebben uitgesproken!! 🙄⛪ Ik sleur mezelf uit bed en meng me weer in het gezin. Ik vraag of iemand bereid is om naar de school heen en weer te rijden. Ik rij, zij naast me. Ik moet het maandag tenslotte zelf doen en dat jaagt me wat schrik aan. Ik ben in Nederland al geen held op de weg. Laat staan hier. Sif wilde dat wel dus 2x heen en weer gereden en dat ging goed. Dat geeft in ieder geval rust.  In de avond kwam aishe weer tevoorschijn. Ze kwam haar spullen ophalen. Er was een man meegekomen in een stoere Australische jeep. I like......de jeep hoor!! Een heel tijdje met die man gekletst. Hij bleek leraar op een basisschool en zijn vrouw ook. Ze hebben 2 jonge kindjes waar aishe nu op gaat passen. Kinderen namen afscheid van Aishe. En ik heb mijn eigen kamer. Morgen maar eens grote schoonmaak houden. En mijn koffer uitpakken!! 😉🎒🧦👗

Foto’s

4 Reacties

  1. Esther Wolters:
    14 maart 2020
    Jammer geen Fotoos van de kerk. Had je er wel willen zien zitten met je jurk en platte schoenen 🥴
  2. Petra Leegwater:
    14 maart 2020
    Ik krijg er de kriebels van; het lijkt wel een sekte....
  3. Pieter Muntjewerf:
    14 maart 2020
    Top Wendy wat zal je opknappen na zon dienst hahaha, maar das niks voor munten zo streng he, maar je kan heerlijk schrijven nicht leest lekker weg' kijk al weer uit naar je nieuwe verhaal dikke kus en een boks van Pieter xxx
  4. Juanita:
    14 maart 2020
    haha die wendy...op avontuur...super leuk om te lezen!!!dikke kus xxx