Aupair voor Mahala. April 2023

En dan ben ik ineens een soort moeder voor een meisje van bijna 3. Ik reis af naar Butler waar moeder Kimberlee woont met haar dochter Mahala. Butler is een vrij nieuwe wijk rondom de stad Perth. Het heeft veel parken met speeltuinen en winkels. 

Het huis waar ze wonen is best groot. Grote woonkamer met open keuken met allerlei moderne apperaten. Oh hemel, als ik daar maar mee om kan gaan. 🤔 6 ruime slaapkamers en 2 badkamers.  Ik heb mijn eigen slaapkamer met toilet en badkamer. Mahala heeft haar eigen speelkamer met een flinke hoeveelheid speelgoed. In de woonkamer staat een enorme TV die continu aan staat. De tuin is redelijk groot met een overkapping om uit de zon te zitten. Alles is gelijksvloers. Ik ben weinig huizen tegen gekomen zoals in nederland met een bovenverdieping. Ruimte genoeg hier in Australie. Hier geen krappe rijtjeshuizen. Alles is vrijstaand!! 

Er zijn 2 huisdieren. Vrij dikke kat maly en Klein ook vrij gezet hondje Levi. Maar allebei heel makkelijk. Levi is een heel chille hond en vind alles wel prima. Beide dieren zijn al aardig op leeftijd. Ze worden mijn slaapvriendjes want zodra ik in bed stap komen ze er gezellig bijliggen. Ik slaap met de deur open anders hoor ik Mahala in de nacht misschien niet.

De hele dinsdag probeert Kimberlee me van alles uit te leggen.  Maar ik merk nu al dat mijn hersenen het niet opnemen. En dat geef ik ook eerlijk aan. Ze geeft aan dat ze iedere dag zal bellen via de ipad van Mahala. Heeft Mahala zelf een ipad. Ok, de moderne wereld vind ik soms nog steeds verbazingwekkend. 

Mahala kijkt alles van een afstandje aan. Ze is een vrolijk ontspannen en pittig meisje. Op de koelkast heeft Kimberlee een foto van haarzelf en van de mega monstertruck waar ze mee ronrijdt. Ik kijk vol ontzag naar dat "ding". Kimberlee is een Klein vrouwtje en ik zie het helemaal niet voor me, haar in dat monsterding. Ze werkt dus op een minesite waar ze woensdag heen vliegt en de week erop donderdag weer van terug komt. En dat iedere maand. Ik heb belooft er tot juli er voor haar te zijn. De maand Augustus wil ik vrij laten. Voorbereiden op mijn terugreis en misschien bezoek ik jona ook nog in Japan. Who knows!! 😄

Woensdag loopt de spanning op en mahala loopt als een hondje achter haar moeder aan. Ze voelt duidelijk dat er wat gaat gebeuren. Ik verwoord alles zo duidelijk en eerlijk mogelijk aan haar. Maar als moeder uiteindelijk echt weg gaat geeft Mahala zich over aan een ongekende hartverscheurende huilbui. Ze ligt schreeuwend bij de voordeur. Ik ga rustig naast haar zitten en laat haar uitrazen. Ik weet dat emoties nooit lang duren. En ik krijg gelijk. Als Mahala al haar frustratie er heeft uitgegooid, staat ze op en begint vrolijk met spelen. 

Het is zo mooi en puur hoe kinderen met emoties omgaan. Hoe ze niks verstoppen uit angst voor wat hun omgeving daar van zal vinden. Ze gooien alles er gewoon uit en kunnen daarna weer door. Ze leven in het nu. Er is nog geen tijdsbesef en zorgen over morgen. Alleen nu is belangrijk en daar ga ik graag in mee de hele week.

Het gevoel van verantwoordelijkheid voelt wel wat zwaar. En natuurlijk hoop ik dat ik het qua gezondheid volhou. Maar al gauw vinden we samen een ritme wat voor ons beide werkt. En ik ga in haar ritme mee van vroeg opstaan rond half 7. De ochtend is voor buiten spelen en naar allemaal verschillende parken en speeltuinen gaan. Thuis lunch en om 12 uur gaat Mahala slapen en ik ook. 😊 Rond 2 uur word ze wakker en rommelen we wat in huis. Al mijn creatieve ideeen kan ik op haar kwijt. Ze vind alles intressant en is nieuwsgierig. 

Na avondeten en bad gaat Mahala rond 7 uur naar bed en ik ook haha!! Op deze manier hou ik het redelijk vol. Mahala gaat op maandag en donderdag een hele dag naar de kinderopvang. Deze kinderopvang is niet naast de deur maar de overbuurvrouw neemt Mahala mee want haar zoontje gaat naar dezelfde opvang. En ik heb aangegeven niet auto te rijden in australie. Met mijn zere brainfog hoofd links rijden lijkt me te gevaarlijk. En het kost me te veel inspanning wat ik waarschijnlijk qua gezondheid weer moet bekopen. Maar op die dagen kan ik even uitrusten en dingen voorbereiden. 

Al met al is dit baantje goed te doen en met de centjes die ik verdien kan ik wat leuks doen. Dus heb mezelf getrakteerd op museum bezoek in Perth city. En de museums zijn naast het treinstation dus makkelijk te bereiken. Ik bezoek eerst op een middag de WA museum boola bardip. Met de geschiedenis van Australia en veel over de dieren en mineralen en stenen. En op een andere ochtend bezoek ik de WA art gallery. Alles op 1 dag is teveel. Maar ik geniet van het rondslenteren, koffie op terras en mensen kijken in mijn eentje. Soms zijn het de simpele dingen die zo fijn kunnen zijn. ☕️😏🌞☺️🌺

Het weer begint hier om te slaan. We gaan langzaam richting de winter. Overdag is het nu nog vaak net boven de 20 graden maar in de avond koelt het snel af. Het regent ook vaker. Ik hoop dat het in nederland nu snel mooier weer word voor jullie. 🌞🙏🇳🇱

Ik ga woensdag weer beginnen aan mijn 2e oppasweek. En daarna ga ik kort kamperen met Mike vlakbij Perth voor paar dagen. 

Knuffels van mij 🌄😘