Mei, Week na moederdag

18 mei 2020 - Perth, Australië

Wat een fantastische verrassing!! Een ontroerend moederdagkado gekregen zaterdagochtend van John en mijn lieve kinderen. Dat is even slikken natuurlijk!! Zie foto's en verdere uitleg denk ik niet nodig. Zo ontzettend blij mee!! 😘💐

Afgelopen week zitten we aardig in een goede routine in het gezin. Als ik in de ochtend binnenkom zijn de kinderen aangekleed en zitten ze gekamd en wel aan de ontbijttafel. Een stuk beter begin van de dag dan dat de kinderen nog in bed liggen en alles in sneltreinvaart moet gebeuren. En met kinderen werkt dat sowieso niet.  Die leven (hoe heerlijk) zonder idee van tijd. Ma, din en woensdag gaan de kinderen tot 3 uur naar school waardoor ik tijd heb om ook eens andere dingen te doen. Zo ga ik morgen op de koffie bij Anne en Richard. Van de red rebels!! Zo leuk om die weer eens te spreken!! En ze wonen vlakbij. 

Op donderdag zijn de kinderen om 1 uur uit en verzin ik soms wat leuks om te doen. Afgelopen week maar weer eens een bushwalk. Gelijk rommel opruimen uit de natuur. Zie foto's en filmpje!! 

Ook heb ik de afgelopen week de dokter bezocht. Iedere 2 mnd krijg ik in Holland vit b12 en ik wil weten of ik die nog steeds nodig heb. En al vanaf het begin dat ik hier ben heb ik last van mijn enkel. En ik wil graag weer hardlopen en dat is nu wat pijnlijk. Leigh weet een huisarts vlakbij dus ik dacht dinsdag, ik ga maar gewoon heen. Want door de telefoon kan ik het misschien allemaal weer niet goed verstaan enzo. En ik ben niet zo'n beller. 🤫 Het bleek een groot health centur te zijn met meerdere huisartsen. Ik vraag netjes bij de balie om een afspraak en leg mijn situatie uit. Ga maar zitten, dokter komt zo bij u. HE, meen je niet!! Dat is snel. Zal in Nederland niet gebeuren of je arm moet er half afliggen. 

Een jonge vrouw stelt zich voor (eh, naam again vergeten) en Ik leg alles uit. Ze raad bloedonderzoek aan en een rontgen van mijn voet. Bloedafname kan gelijk een deur verder en rontgen is vlakbij de school van de kinderen. Na bloedonderzoek ook maar gelijk naar rontgen gebouw. Ben nu toch bezig. En wederom mag ik gelijk gaan zitten in de wachtkamer en word de foto gemaakt. Uitslag van alles vrijdag. Nou ze zijn hier wel rap!! 

Vrijdag blijkt mijn vit b12 prima. Nou misschien helpt al dat vlees eten wel. Eet hier halve varkens op en dat na jaren vegetarisch. En enkel is lichte artritus maar ik mag gewoon alles doen. Het is juist goed om te bewegen. Mooi!! Want ik was steeds bang om het erger te maken met veel bewegen. Dus dat is goed nieuws. En tja.....soms vergeet je wel eens dat je ouder word en dat het gepaart gaat met hier en daar pijn. Maar ik kan op avontuur met Mike. Ook niet onbelangrijk!! Als de restricties nog meer afnemen gaan we cruisen door West Australië. 😊🦘

Vrijdag wat gedoe met mijn visum. Ik probeer hem te verlengen zonder in en uit het land te hoeven reizen maar dat blijkt nog niet eenvoudig. Ik ga me er nog verder in verdiepen maar na een lange intensieve week was ik toch wat emotioneel toen ik vrijdag na het werk bij Leigh aankwam. De kinderen waren ook niet te harden en dat was een wisselwerking die ik heel goed snap maar even niet de baas kon. Normaal zou ik daar erg over hebben ingezeten maar nu dacht ik, maandag nieuwe ronde, nieuwe kansen. I am not perfect!! Kinderen zijn ook snel weer dingen vergeten en vergeven je ook. 😻

Leigh zag het gelijk en als iemand dan heel lief vraagt of alles wel goed gaat......tja dan komen soms de tranen. Ze luisterd,  schenkt wijn in en stelt voor om naar muziek te luisteren. Ze tovert uit een oude schoenen doos een cd van Mike tevoorschijn. Wow, dat is gaaf!! Op mijn oude laptop luisteren we naar de cd. Ik heb 1 liedje opgenomen met mijn telefoon. Kunnen jullie ook wat horen. Ook grappig, toen ik de cd in de laptop wilde stoppen kwam daar een oude cd uit van mees. Van de thunderbirds. Even flashback uit die tijd. Mees kon daardoor heel jong al in heel veel talen tellen!! 

Leigh bied haar telefoon aan zodat ik Mike kan bellen. Maar ik wil hem niet belasten want hij apte me die dag zo vrolijk. Hij was een dag op pad geweest met zijn moeder voor moederdag!! Maar goed, dat werd me later natuurlijk niet in dank afgenomen. Snap ik ook. Andersom zou ik ook willen dat hij me belt. Lastig zo in het begin van een relatie. Dat is nog even zoeken en voelen. En ik ben geen beller. Ik zie iemand liever eye to eye!! In ieder geval hielp de lieve aanwezigheid van Leigh en de wijn ofcourse!! En een nacht eroverheen slapen helpt ook altijd. Lekker weekend!! Geen onderbroeken wassen van Mark en geen huilende kinderen!! 🙋‍♀️😊

Foto’s