Bluesfestival 13 nov.

Vrijdagmiddag komt Mike me van mijn werk ophalen rond 3 uur. Ik ben moe en eigenlijk zie ik er tegenop om vanavond allemaal nieuwe mensen te ontmoeten en feest te vieren. Het is meer dan 2 uur rijden dus ik kan nog even uitrusten. Maar dat is lastig met iemand als Mike naast je. Hij is zo enthousiast en blij om me te zien. En hij heeft ook heel veel zin in het bluesweekend. Hij praat aan 1 stuk door en ook al weet en ziet hij dat ik moe ben, hij kan zijn vrolijke energie niet onderdrukken. Maar dat vind ik nou juist ook zo leuk aan hem. 😍

In Bridgetown op het terrein van Bruno en Kathy stelt Mike nog voor dat ik best even een uurtje kan gaan liggen. Maar ik heb het gevoel dat ik dan pas zaterdagochtend weer wakker word. Ik besluit toch maar door te zetten en vroeg naar bed te gaan.  Buiten is de open schuur leeggehaald en er staat een grote lange tafel in. Er is een BBQ al volop in gebruik en aan de andere kant is een soort muziekpoium opgezet met de nodige sound apparatuur, microfoons en instrumenten. Er zijn ongeveer 20 mensen van onze leeftijd, mannen en vrouwen druk bezig met van alles en nog wat.  ☀️

Mike stelt me trots aan iedereen voor. Hij straalt en hij voelt zich duidelijk thuis bij deze mensen. Ze zijn allemaal heel aardig. nadat iedereen wat heeft gegeten begint langzaam de muziek op gang te komen. Bijna iedereen van de groep heeft wel 1 of ander talent. Er is van tevoren niks afgesproken en iedereen speelt een beetje op elkaar in. Net waar je zin in hebt. Ik besluit morgen pas alcohol te drinken. Lijkt me verstandig. En met muziek op de achtergrond praat ik met diverse mensen over van alles. Maar ze zijn ook geïnteresseerd in mijn leven natuurlijk. Ik probeer de situatie zo goed mogelijk uit te leggen. Hoe ik op het idee ben gekomen om naar Australië te gaan,  hoe ik Mike heb ontmoet midden in de covid etc. 🌼

Maar dan komen de vragen, hoe ga je dat straks dan doen, wil je hier bij Mike blijven, mis je je kinderen niet, dapper hoor om zo lang en ver weg te gaan. Etc etc...En dan hoor ik op de achtergrond Mike zingen.......I wish You were here. 2 lost souls.....!! En ik krijg het te kwaad. En terwijl het feest nog in volle gang is, loop ik in het donker naar de landcruiser terwijl er dikke tranen over mijn wangen rollen. 😥

Eerst maar eens hard huilen en een goede nacht slapen. Dan ziet de wereld er de volgende dag vast weer beter uit. Mike maakt het ook niet heel laat en kruipt midden in de nacht lief tegen me aan. We begrijpen elkaar ook zonder woorden. 🥰 Ik slaap een gat in de dag. Jeetje wat kan een mens moe zijn. Ik voel me een stuk beter en ook opgelucht. 

Het is het hele weekend niet echt mooi weer en veel regen. Maar ik heb echt even een verfrissing nodig. Dus we rijden toch naar het meertje op het landgoed om een duik te nemen. En als we daar aankomen laat zowaar de zon zich zien. Gauw springen we in het meer. Brrrr......ijskoud maar na een tijdje heel lekker. Even alles van me afzwemmen!! 🏞 De zomer verloopt nog wat grillig hier in WA. 

Mike maakt daarna ontbijt vanuit de landcruiser en samen zitten we te genieten van het uitzicht en de schattige eendjes. Behalve die vliegen weer......die irriteren wel wat. Terug bij de open schuur is het net alsof niemand is weg geweest. Iedereen is alweer druk met van alles. Iedereen kampeert rondom het huis en het is een gezellige boel. 

Ik krijg uitleg over een bijzonder oud instrument uit Helsinki. De vikingen speelden dit instrument en hij (naam vergeten)werd er door gefascineerd. Hij heeft het na laten maken en hij kwam er ook achter dat al deze instrumenten linkshandig zijn en hij heeft geen idee waarom. Mijn brein begint gelijk te werken. Misschien was in die tijd links wel dominant omdat ze een ander gedeelte van de hersenen meer nodig hadden zoals creativiteit. En tegenwoordig hebben we meer de andere analytische kant ontwikkeld en word rechts automatisch dominant. Ach.....zomaar een theorie. 😉

Het geluid uit het gitaar/viool instrument klinkt inderdaad oud. De snaren zijn gemaakt van paardenhaar. Ik heb 2 filmpjes ervan gemaakt. Mike wil het ook wel even proberen en het gaat hem aardig af. Hij is dan ook linkshandig haha....!! 🙃 Er gaan wat mensen even naar het dorp en ook wij besluiten daar even te gaan kijken. Overal op straat word muziek gespeeld en natuurlijk in de cafés en hotels. Maar tickets daarvoor zijn allang uitverkocht. Op straat is het net zo gezellig. We blijven even staan bij een vader en zoon. Zoon drumt en vader speelt gitaar en zingt. Hij vraagt hoe we heten. Barney en Wendy. (In de muziekwereld word Mike barney genoemd). De vader begint een geïmproviseerd lied te zingen over Barney en Wendy and that we will happy walk into sunday. ☀️

Hij heeft een prachtige stem en het is best ontroerend om onze namen zo samen in een lied te horen. We bedanken ze uitvoerig. En dan gaan we gezellig ergens koffie drinken. Bij terugkomst in de schuur is iedereen druk bezig met eten maken. Mike heeft voor ons vlees voor op de BBQ en salade. Ik neem een wijntje en hij smaakt na al die emoties best lekker. 

De rest van de avond verloopt heel gezellig!! Leuke gesprekken,  fijne muziek en beetje dronken maar dat mag even van mezelf!! 🍷 Het was een heerlijk weekend met een lach en een traan. Zondagochtend is het weer nog steeds koud en regenachtig. Maar Mike besluit dapper toch weer te gaan zwemmen!! Held!! 🥶 

We ontbijten nu gezellig met de hele groep. En daarna afscheid met de nodige knuffels. Weer terug naar Aubin grove. Morgen moet er weer gewerkt worden. 😅

Met mango en manna gaat het goed. Ze groeien hard en het is leuk om dat te volgen in dat jaar. Van de ouders snap ik nog steeds niet veel. Die zijn druk met werk, fitness en kerk. Kinderen zijn geen prioriteit. Overdag ben ik er voor de kinderen en in de avond Aishe. De jonge aupair die nog steeds bij het gezin woont. Aishe heeft wel een klein bijbaantje gevonden in een hamburger tent. En hoe dat straks gaat als ik er niet meer ben. Ik heb geen idee!! Maar dat kan ik gelukkig aardig loslaten. 18 december is mijn laatste werkdag. Dan begint hier de grote zomervakantie haha!! ☀️

Dan ga ik kerst vieren met Mike en zijn familie. Ik probeer nu zoveel mogelijk te sparen maar dat valt niet mee. Ik verdien niet zoveel en heb nu ook huur te betalen. Ook probeer ik wat geld opzij te leggen voor mijn terugreis. Hopelijk zijn de vluchten niet al te duur. 🥴 Straks heb ik natuurlijk geen salaris meer dus even kijken hoelang ik het ga redden. Mike en ik willen ook nog op vakantie. Laatste keer nog even genieten van al dat moois hier. 🏞

Veel leesplezier weer en sterkte met de corona nog steeds!! 😘😷🌈