Bloodtest and dragonflies February 2023

Ik heb eindelijk mijn bloedtest binnen. Ik heb gister gebeld naar de praktijk en de assistant gaf aan dat mijn bloedtest binnen is en dat de dokter het wil bespreken met me. Oe, dan is er vast wat mis. Dat is wat mijn brain gelijk denkt. Er word een afspraak gemaakt in de middag. En buurvrouw Jacky wil wel taxi zijn. 

Gespannen wacht ik op wat de dokter gaat zeggen. Nou niks. Je bloed is goed. Niks ongewoons. HE!! Moest ik daarvoor helemaal hierheen komen. Hij neemt nog een keer mijn bloeddruk en ook die is goed. Hij denkt dat het toch te maken heeft met long covid. Dat kan een grillig patroon qua klachten laten zien. En ineens begint hij een heel verhaal of ik snachts snurk en dat ik ook slaapapnue zou kunnen hebben. Hij kan het regelen om dat te laten onderzoeken. Want dat geeft ook veel vermoeidheids klachten en hoofdpijn. 

Ik kan dan extra zuurstof krijgen in de nacht van een machine en dan ga ik me vast beter voelen. Terwijl ik daar zat zag ik visioenen van een enorm zuurstofapparaat in de landcruiser. En ik kreeg bijna de slappe lach!! Maar met deze dokter viel niet te spotten. Hij wilde het graag voor me regelen en ik kon de slaaptest bv ook in Perth doen. Ho, wacht even. Hoeveel gaat dat allemaal kosten. Dat word natuurlijk niet vergoed. En ik heb geen geld. Dus ik bedank hem vriendelijk voor de moeite en dat ik het in gedachten zal houden voor de toekomst. Ik kan me niet herrineringen dat iemand veel last heeft gehad van mijn snurken in de nacht. Wel dat ik scheten laat in mijn slaap!! 😆 En dat ik diep kan slapen zodat mijn moeder zich afvraagt of ik nog wel leef, he mam!! 💋💕

Naarstig probeert de dokter nog meer possibilities te vinden maar ik vind het wel mooi geweest. Ik vraag nog wel of ik voor dit consult ook weer moet betalen en dat blijkt het geval. Als Jacky dat hoort is ze woedend. Ze hadden je ook gewoon per email kunnen laten weten dat alles goed was. Geldklopperij enz enz. Ik maak me niet zo druk. Maar zij wel want ze verteld het aan haar man en ze willen nog een keer met me naar die dokter om uitleg over het geld. Ik krijg een hele tirade over me heen over ongelijkheid en onrecht. 

En dan ben je ineens verwikkeld in een soort strijd die eigelijk niet mijn strijd is. Ik sta dan ook wat te hakkelen bij de secretaresses aan de bali. Ik ben ook moe en dan gaat denken en praten niet zo makkelijk meer. Ik weet ongeveer wel wat ik wil zeggen maar het komt er wat ongekunseld uit. Op dat soort momenten heb ik het idee dat mijn hersenen daadwerkelijk zijn aangetast. Alles gaat langzamer. Ik kan niet zo snel meer schakelen. En deze toestand kost me eigelijk veel te veel energie. 

Dave helpt me alles te verwoorden en de vrouw achter de bali geeft vriendelijk aan dat het als toerist mijn eigen verantwoordelijkheid is dat naar een vreemd land gaan kosten met zich meebrengt. De enige die over deze situatie gaat is de manager en die is er pas morgenochtend weer. We verlaten de medical post. Dave nog steeds opgewonden en geirriteerd. Ik rustig en mezelf. Ik geef aan dat het ok is. Let them be rich, let me be happy!! Dat is alles wat ik erover kan zeggen. 

Langzaam zie ik hem ook ontspannen. En kunnen we weer lachen en het achter ons laten. Ik bedank hem uitvoerig voor het opkomen voor mij. Dat voelt speciaal. En dat is met geen geld te vervangen. 💕

Bij mijn huisje zie ik eind vd middag allemaal dragonflies over het gras vliegen. Steeds met zijn 2e en ze lijken wel aan elkaar geplakt. Het is vast paar tijd en ik kijk gefascineerd naar de snelle vlieg bewegingen die ze maken. En de kleuren van hun lijf en vleugels veranderen steeds in het zonlicht. Ik vind ze werkelijk sprookjesachtig. Ze lijken op elfjes ofzo. Met hun doorzichtige vleugels.

Als kind geloofde ik heilig in de wereld van sprookjes. In het bos zag ik overal magische wezens. En in mijn creatieve fantastische geest was er een hele wereld naast het onze. En dan word je volwassen en neemt ego en ratio je denken in bezit. En vertellen volwassenen dat het allemaal niet bestaat. Ook sinterklaas niet. Eigelijk best jammer. Terwijl kinderen en dronken mensen de waarheid spreken toch?? 

Ik zoek wat op internet over dragonflies en kwam het onderstaande tegen. Wilde ik toch graag met jullie delen. 💮

De dragonfly fladdert al zo'n 300 miljoen jaar over de planeet aarde en fascineert de mensheid over de hele wereld. De Ierse mythe vertelt ons dat de "kleine mensen" libellen berijden als een paard om in een oogwenk te reizen. Sommige verhalen suggereren dat de libel eigenlijk een vermomde fee is die alleen vanuit de juiste hoek te zien is. (Interessant is dat als libellenlarven uitkomen, ze 'nimfen' worden genoemd.) De Kelten verbinden de libel met het vermogen om de waarheid te zien; met de aanblik van de oude, machtige Draken die bewakers waren van de heilige stenen en magische bronnen!! 

Nou, ik ga gewoon weer in sprookjes geloven. Veel leuker dan het echte leven op dit moment. Haha!! Laat de tv maar uit en kijk in de natuur of je iets sprookjesachtig zie en stuur het mij op. 

Magische knuffel van mij🧚‍♀️